Het asielzoekerscentrum als een vergeetplaats voor ‘probleemgevallen’. Stel je een gebouw voor met honderden mensen erin; die veroordeeld zijn tot nietsdoen, zich melden en wachten op post van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND). Sommigen worden moe, depressief, lethargisch, gek van het lange wachten of maken zelfs een eind aan hun leven. Schrijver en dichter
Rodaan Al Galidi verbleef negen jaar in een asielzoekerscentrum. In zijn boek
Hoe ik talent voor het leven kreeg vertelt Al Galidi hoe het leven er in Nederland aan toegaat vanaf het moment dat je asiel aanvraagt op Schiphol.
