Het verhaal zou zomaar echt gebeurd kunnen zijn. Wie heeft er een dubbelleven waar we niets van weten? De buurman? Die man op straat? In dit boek heeft iemand in ieder geval iets te verbergen en dat is niet zomaar iets kleins.
Hoe het mogelijk is dat je toch een beetje mee gaat leven met de slechterik en hoopt dat hij niet ontdekt wordt, is bijna onmogelijk en toch lukt het de schrijver.
De voorkant van het boek is prachtig, kijk maar een naar hoe het gezicht tevens een eiland is. Het eiland speelt een prominente rol in het boek en de natuur op het eiland ook. Soms wilde ik wel even het slachtoffer zijn. Haar leven is bekrompen en beklemmend en zonder vrijheid en toch waan je je soms stiekem ook op een soort onbewoond eiland.
Het boek gaat over de zoektocht naar een zus hoe dit meisje toch zomaar kon verdwijnen. Geef je het op als familie of zoek je door? Het gaat ook over hoe een paar beslissingen in je leven je voorgoed kunnen laten verdwijnen. Deed ze dat zelf? Koos ze zelf om onzichtbaar te worden voor haar familie, of is ze ontvoerd.
Dit boek leest heerlijk, is griezelig spannend en het zorgt ervoor dat ik meer wil lezen van Marion Pauw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten