Eck's Platenkast #3: Paul Simon - Hearts and Bones

De derde uit mijn platenkast: 'Hearts and Bones' van Paul Simon. Kort geleden kwam ik een erg mooie live-uitvoering van het titelnummer tegen, door Robert Ellis. En ik kwam er achter dat ik dit album een beetje vergeten was. Terwijl het zo'n mooie plaat is! Misschien niet de bekendste van Paul Simon, maar wel verschenen in een tijd (1983) dat ik er het meest vatbaar voor was. Ofzo. Ik kocht in ieder geval het singeltje van 'Allergies'. Want daar zat zo'n heerlijk puntig gitaarsolootje van Al DiMeola in...
Ik lees nu in recensies vooral terug dat 'Hearts and Bones' commercieel geen succes was. Wat moet ik daar nou mee? Hoe belangrijk is dat eigenlijk? Drie jaar later bracht hij 'Graceland' uit, dus commercieel gezien kwam het echt allemaal wel goed.
Achteraf makkelijk zeggen natuurlijk, maar eigenlijk hoor je in dit album al dat Simon muzikaal een ander pad in slaat, richting de meer Afrikaanse klanken (luister bv. het titelnummer en 'Think too much (b)'). Tegelijk gebruikte hij veel meer elektronica en synthesizers dan fans van hem gewend waren. Misschien dat daarom het album niet gelijk omarmd werd en de single niet echt doorbrak?

"In 1983 Paul Simon released his fifth solo album, Hearts and Bones. This collection of songs were written and recorded following Simon & Garfunkel’s The Concert in Central Park (1981). It was originally intended to be a Simon and Garfunkel album but Garfunkel left the project midway through and Paul Simon finished it off by himself. The album is significant in Simon’s catalog in that it is the transitional link between his pop-folk-jazzy American song forms to the highly conversational, more rhythmic stylings of South African / world music found on his next album Graceland (1986). 

Simon co-produced Hearts and Bones with Russ Titelman, Roy Halee and Lenny Waronker. It was recorded in the digital realm incorporating the high fidelity of the now defunct sampler, The Synclavier.  Consequently each track possesses a slick, almost sterile ambience; a far cry from Paul Simon’s 1980’s album One Trick Pony that featured a five -piece band performing all the tracks live and in the studio. Also, Hearts and Bones is one of Paul Simon’s most personal albums. His articulate lyrics deal directly with his relationship with his wife of less than year, actress Carrie Fisher and also probe into some deep philosophical ideas regarding religion and spirituality." (classicrockhistory)

Als ik de plaat nu weer beluister hoor ik prachtige composities, zorgvuldig gekozen arrangementen en fantastische muzikanten. Aan het album werkten ook niet de minsten mee: naast Al DiMeola bijvoorbeeld ook Philip Glass en Nile Rodgers.
Misschien niet dezelfde impact als zijn platen met Art Garfunkel, of albums zoals 'Still crazy after all these years' en 'Graceland', maar ik vind 'Hearts and Bones' het beluisteren meer dan waard. Niet vergeten, dit soort platen...


Reserveer in onze catalogus