Eck's Platenkast #1: John Hiatt - Bring The Family

Ik dacht bij mezelf: 'Kom, ik begin een serie'. Recensies van nieuw verschenen albums zijn genoeg te vinden, dus waarom geen aandacht voor de platen die grote indruk op mij hebben gemaakt? Of die volgens mijn bescheiden mening in elke platenkast thuishoren.. Vandaar dus deze rubriek 'Eck's Platenkast'. En laat ik dan maar gelijk beginnen met een van de belangrijkste: 'Bring The Family' van John Hiatt.
Lezers van dit blog kennen inmiddels mijn voorkeuren wel, en dat ik John Hiatt als eerste noem zal niemand verbazen. Ik leerde de muziek van Hiatt kennen op het moment dat hij zelf net dit meesterwerk gemaakt had. Het album markeert volgens velen een 'ommekeer' in zijn oeuvre: van angry young man naar familieman...
Het nummer 'Have a little faith in me' is zeker hier in Nederland het bekendste nummer van de plaat (ook al was het pas een paar jaar na verschijnen een bescheiden hit).

"Deze sobere, hartverscheurende ballad was het prijsnummer van Bring The Family, de plaat die Hiatt in 1987 mocht maken. 'Mocht ja, want ik was door een Brits label gevraagd om zelf de muzikanten uit te kiezen met wie ik mijn ideale plaat kon maken. Het aanbod kwam precies op het juiste moment. Ik was net getrouwd, wilde stoppen met spelen en weer nummers voor andere artiesten gaan schrijven. Ik was niet tevreden over mijn laatste platen en wilde een gewoon familieleven.'

Daar kwam na het verzoek van platenlabel Demon niks meer van. Hiatt ging vier dagen met Ry Cooder, Nick Lowe en Jim Keltner de studio in, en kwam er uit met zijn nog altijd beste plaat. Hiatt had het persoonlijke leed en het huiselijk geluk dat erop volgde, verwerkt tot liefdesliedjes waarin hij zich volledig blootgaf." (Volkskrant)

Het is vooral de puurheid en de eenvoud waardoor de plaat indruk maakt. In één keer direct live opgenomen, dus met de intensiteit van het moment, het daadwerkelijke samenspel van de topmuzikanten. De chemie die er ontstond werd vastgelegd. Dat is het.
Hiatt maakt nog steeds goeie platen, en toert nog steeds, maar ik beschouw dit toch vaak als zijn meesterwerk. Met deze plaat begon eigenlijk ook mijn voorliefde voor de roots- en americanamuziek, en ik was absoluut verkocht nadat ik hem de eerste keer live zag in 1988 (in Enschede notabene!). Ik heb sindsdien veel muziek leren kennen en waarderen, maar het antwoord op de vraag "Wie is je favoriete artiest?" luidt steevast: John Hiatt!



Reserveer in onze catalogus