Britt-Marie is een vrouw op leeftijd met wat opvallende trekjes. Ze leeft van lijstje naar lijstje. Ze poetst en stoft de hele dag, want er is pas rust in haar hoofd als alles glimt. En ze neemt de dingen die gezegd worden altijd heel letterlijk, waardoor je je pas realiseert hoe grappig het leven wordt als iedereen dat zou doen. Kortom, Britt-Marie zit waarschijnlijk ergens in het 'autistisch spectrum', zoals we dat vandaag de dag noemen. Maar de manier waarop het beeld van haar - en de achtergrond van haar verhaal - stukje bij beetje wordt blootgelegd, is echt heel aandoenlijk gedaan. Hoe irritant ze in het begin ook is, aan het eind sluit je haar in je armen, om haar als een vlinder op je handpalm te zetten en zachtjes de lucht in de blazen. Wetende dat ze haar vleugels zal uitslaan, de vrijheid tegemoet.
Oké, nog even iets over de inhoud dan. Britt-Marie wordt gezien als een passief-agressieve zeurkous. Ze haat viezigheid, maar houdt van routine. Door omstandigheden is ze op zoek naar werk en wordt door het uitzendbureau naar het dorpje Borg gestuurd. Een uitgestorven dorpje dat zucht onder de gevolgen van de financiële crisis. Het enige dat over is gebleven is een oude, multifunctionele pizzeria en een paar jongeren met een gedeelde liefde: voetbal. Britt-Marie haat voetbal, maar het jeugdelftal heeft dringend een nieuwe coach nodig. En omdat haar leven toch uit misverstanden en miscommunicatie bestaat, heeft ze voor ze het weet een baan die ze absoluut niet wil.
Het ontroerende aan dit verhaal is de ontwikkeling van iedereen die dacht dat het leven wel zou blijven zoals het was: alle jongeren, de vrouw van het arbeidsbureau, de baas van de pizzeria, de man van Britt-Marie en zij zelf natuurlijk. Zonder dat ze het in de gaten heeft raakt ze iets aan in iedereen, waardoor er iets verschuift. Ik moest tijdens het lezen vaak denken aan Mr. Bean. Niet dat Britt-Marie zo dom en dwaas is als hij, maar wel door het beeld van verwarde mensen of chaos die Mr. Bean kan achterlaten, zonder dat hij dat zelf in de gaten heeft. Daarmee heeft de auteur Fredrik Backman - na zijn debuut Een man die Ove heet - opnieuw een heerlijk boek achtergelaten.
Het klopt, ik vond Britt-Marie echt heel leuk. En lief. En ontroerend. En ook ik heb veel van haar geleerd. Ze laat me zelfs een beetje in verwarring achter...
Download als ebook.
Reserveer in onze catalogus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten