"Waar gaat het over? Geen idee. Over liefde of zo. Iedere poging tot samenvatting doet het boek tekort. Maar goed, een vrouw wil weg van haar man met wie zij vijfentwintig jaar een goed leven had en twee dochters kreeg. Zij wil eindelijk gaan leven. Hij voelt zich onheus verlaten. De open keuken en zorgen voor de kinderen geven hem voorlopig houvast. Beiden krijgen een ander, zij een efficiënte seksman, hij een hartelijke, vrije vrouw zonder veel illusies. En tussendoor spoelen zij aan in het huis dat thuis was.
[...] We leven met de zes hoofdpersonen mee, verplaatsen ons moeiteloos in hun hoofden en terug naar hun handelingen, logisch en vaak onhandig. Er zit met weinig woorden zo veel leven, zo veel huid en haar in dit boek, dat je de grotere speurtocht naar wat een huwelijk is, of wat je opoffert aan zelfstandigheid in een relatie, meebeleeft zonder filosofische afstand te hoeven nemen. Het is ongelooflijk knap hoe Marijke Schermer je in die tienerkamers en die nieuw bemenste bedden laat mee-lijden zonder dat je je voyeur hoeft te voelen. Strijd zonder al te veel hoop."
Zes personages: een scheidend echtpaar, twee tienerdochters, een minnaar en een minnares. Je beleeft de emoties, zorgen en zoektochten door al deze ogen. Wat een mooie en bijzondere manier van vertellen is. Dat je dit allemaal meebeleeft in 200 pagina's en vijf seizoenen betekent ook dat er meer niet dan wel wordt verteld. En toch mis je niks, zie je het hele beeld.
Zes hele normale mensen ook nog eens, waardoor wat zij meemaken niet voelt als hun persoonlijke pech, maar als een onontkoombaar voorland. Ik weet zeker dat iedereen hier een deel van z'n eigen verhaal in leest, ofwel vanuit één of meer personages, ofwel vanwege alle herkenbare vragen die worden opgeworpen. Antwoorden geeft de schrijver niet, maar goed, misschien is het antwoord op alles wel liefde, als dat het is...
Reserveer het boek in onze catalogus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten