Rinkeldekink

Martine Bijl, dat vond ik zo'n sympathieke vrouw. Ik ken haar vooral als vertaler van musicals, presentatrice van Heel Holland Bakt en natuurlijk van de groenten van Hak en Het zonnetje in huis. Ze overleed eerder dit jaar aan de complicaties van de hersenbloeding die ze in september 2015 kreeg. Over die hersenbloeding en de depressie waarmee ze daarna te kampen kreeg, schreef ze Rinkeldekink.

Het boek heeft onlangs de NS Publieksprijs 2019 gewonnen. Ik luisterde het als luisterboek. Recensies prijzen haar poëtisch, intelligent taalgebruik en de humor waarmee ze haar herstel beschrijft. Dat klopt allemaal.

En toch blijft mij vooral de tragiek bij van iemand die vol in het leven staat en getroffen wordt door zo'n rotgebeurtenis als een hersenbloeding. En door zo'n rotziekte als een depressie. Het is moeilijk weer op te krabbelen als je zo neergeslagen wordt.

Na haar hersenbloeding verblijft Bijl langdurig in een revalidatiecentrum, om daar vrijwel alles opnieuw te leren wat een gezond mens zo vanzelfsprekend vindt. Ze schrijft over de therapeuten, medepatiënten en over de partners die vaak met engelengeduld aan het bed zitten. En ze beschrijft ook haar angsten en de wanen die onderdeel zijn van de ziekte.

Ze beschrijft het verlies van controle over haar lichaam als een vreemd wezentje dat in haar hoofd gekropen is. Ze noemt hem E.T.: "Hij betekent chaos, maar ik noem hem anders, omdat ik op die manier bang voor hem ben. Wie je een naam geeft, daar moet je vriendschap mee kunnen sluiten, als met een huisdier. Daarom heet hij nu E.T., naar de buitenaardse oudemannetjespuber in de film van Steven Spielberg."

En altijd probeert ze de schone schijn op te houden. Niemand in de buitenwereld mag weten dat ze het moeilijk heeft. Ik had haar graag betere laatste jaren gegund.

Reserveer Rinkeldekink in de Bibliotheek