Het verhaal start op een politiebureau waar hoofdkarakter Martin Gilmour ondervraagd wordt door twee politiemensen. Er heeft zich een “incident” voorgedaan op het feest dat vriend Ben Fitzmaurice gaf ter ere van zijn 40ste verjaardag. We worden in het duister gehouden over wat dit “incident” inhoudt en hoe ernstig het is.
Door de ondervraging denkt Martin terug aan hoe zijn vriendschap met Ben gestart is, zodat we in het verhaal heen en weer springen in de tijd. Het ene hoofdstuk is gesitueerd in het politiebureau, terwijl andere hoofdstukken delen van Martins gedachten over zijn leven en vriendschap met Ben bevatten.
Martin en Ben ontmoeten elkaar als ze beiden 12 zijn en op dezelfde kostschool zitten. Ben, de populaire, mooie jongen uit een gegoed milieu en Martin, de saaie, onhandige, maar intelligente arbeidersjongen. Vanaf het moment dat Ben in een conflict Martin helpt, klemt Martin zich vast aan Ben in de hoop met hem mee te kunnen liften naar een betere toekomst. Op school wordt Martin K.S genoemd, afkorting voor Kleine Schaduw (van Ben). Ook op de universiteit zet zich deze vriendschap voort.
Maar is het wel een vriendschap? Of is het een obsessie van Martin, arbeiderszoon die al zijn leven lang probeert bij de upper class te horen (en toch altijd het gevoel blijft houden dat hem dat niet lukt). En een comfortabel iets voor Ben, aristocraat die zich verzekerd ziet van een persoon die hem eeuwig trouw zal zijn en hem altijd zal verdedigen.
In het heden zijn beiden getrouwd en hebben een goede carrière gemaakt. Maar de vriendschap ligt moeilijk, vooral ook bij Lucy, de echtgenote van Martin. Ze ervaart Ben als een derde in haar huwelijk. Ze ziet de feestjes en partijen, waar ze voor worden uitgenodigd door Ben en zijn vrouw Serena, als opdrachten waar ze liever onderuit zou willen. En nu dan dus Het Feest ter ere van Ben zijn 40ste verjaardag, Verkwistend, extreem, wild en uitbundig. Maar het feest eindigt in volledige desillusie en legt alle diep verstopte geheimen bloot.
Knap hoe Elizabeth Day de lezer het hele boek op het puntje van de stoel kan houden en uiteindelijk ook nog een onverwacht einde aan het verhaal schrijft. Schrijnend noemde ik het aan het begin van mijn verhaal en dat blijft het.
Ans Dalhuisen
Reserveer Het feest in onze catalogus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten