Een nieuwe Joe Jackson: altijd iets om naar uit te kijken! Zeker als de albums nog altijd van ongekende klasse blijken te zijn... 'Fool' is de naam van de onlangs verschenen cd: onmiskenbaar en zeer herkenbaar Joe Jackson, en toch ook weer vernieuwend en verrassend. Door velen nu al aangemerkt als een van z'n beste platen van de laatste decennia... Zelf ben ik daar iets voorzichtiger in. Het zou best eens zo kunnen zijn, maar ik heb daar wel wat meer draaibeurten voor nodig. Het fijne is wel dat je bij Joe Jackson per draaibeurt weer nieuwe dingen ontdekt. Nooit oppervlakkig, niet echt 'te vangen' en daardoor blijft het enorm interessant om naar te luisteren.
"Donderwolken symboliseren het begin van Big Black Cloud, vervolgt door het kenmerkende geluid van Joe Jackson, al mist het wel wat diepte. Het is allemaal een stuk minder laag gezongen, maar de kenmerkende sneer, het bijna knauwende is absoluut nog aanwezig. De piano heeft dezelfde stemming als wat hij voorheen bij Happy Ending en Real Man liet horen. Hier in de rol van beginnende regendruppels, die in hun weg naar beneden worden ingehaald en bijna vermorzeld door boze buien, vorm gegeven in mooi dreigend gitaarspel. Boogie Woogie is dan wel als basis genomen, maar hier kun je spreken van een echte popsong, waar voor de afwisseling eens niet een bepaald genre het geheel bepaald. En het valt verrassend goed uit. De scherpte die voorheen vooral in de teksten te vinden was, is hier vooral muzikaal aanwezig. Big Black Cloud zou voor de verharde buitenwereld kunnen staan, blijf niet binnen, maar ga in vertrouwen naar buiten, hopend op een betere toekomst. Op het eind krijg je nog als extraatje de donkere bas van Graham Maby voor het nadrukkelijke effect, en dan is dit nog maar de verwoording van de eerste track. Een verrassend sterke binnenkomer, waar hij schaamteloos zijn tournee mee zou kunnen beginnen, om gelijk de aandacht van het publiek volledig op te eisen.
Dan hakt Fabulously Absolute er lekker hard in met het gitaar intro van Teddy Kumpel, waardoor hij terug grijpt naar de punkroots die als basis gelden voor het debuut Look Sharp! Om de sfeer nog meer te benadrukken krijgt vervolgens ook drummer Doug Yowell vrij spel, en straalt er een frisheid vanaf waar menigeen beginnend indierock band jalours op kan zijn. De waanzin van Jackson vind de uiteindelijke vorm in de weirde keyboardpartijen van de meester himself. Perfect gekozen als introducerende single van Fool. Dave is een verhalende ballad, en hiermee benadrukt hij heel goed dat zijn roots Brits zijn. Want als ze daar ergens goed in zijn, dan is het wel de beschrijving van het leven van een ordinairy man, verschillende hits zijn in het verleden succesvol met dit uitgangspunt geschreven. Zijn wat treurige, klassiek aandoenlijke piano vult de rest in, zoals we gewend zijn. Hoge flatgebouwen met een overschot aan veel, heel veel ramen, turend over de skyline van een in avondlicht verdwijnende metropool met de overheersende neonreclames. Strange Land zou prima passen op Night and Day, al heerst daar meer het enthousiasme, hier het meer realistische gevoel van heimwee. Alleen in een appartement, waar de straten geen naam hebben, en de buren ook niet meer dan een nummer zijn. De onbegrepen eenzaamheid van een popartiest. Friend Better lijkt geïnspireerd op het ontvluchten van het jachtige leven, drank als betrouwbare metgezel. Ondanks de luchtige toon, sluit deze perfect aan op de voorganger. Ook hier een vleugje jaren 80 sentiment, als een kers in een Martini cocktail. Het titelnummer Fool heeft een spannend, scary Oosters beginstuk, vervolgt door een lawaaierige harde percussie, om het meer op te zwepen, waar Joe Jackson vervolgens vet versterkt overheen galmt. Hij is het nog niet verleerd, want met een kleine toevoeging van de piano betovert hij het geheel tot een lekker, nog meer swingend salsa geheel. Wat er allemaal in zijn hoofd omgaat is een groot vraagteken, maar de kracht om dit muzikaal zo om te zetten is nog steeds uniek. Daarna is er weer de terug schakeling naar het rustige 32 Kisses, een ode aan de ouderdom? Niet gekozen om angstig terug te kijken, maar het als een mooie rijkdom te ervaren, iets waar men juist vaak huiverig voor is. Niet een van de beste songs van Fool, maar hier wel ervaren als de meest herkenbare tekst. Met het nachtclub achtige Alchemy maken we ons klaar om de te genieten van het leven in een grote stad, als deze zich eigenlijk in een diepe slaap hoort te bevinden. Beelden van de clip van Stepping Out versterken als een feedback dit beeld.
Wat is dit een geweldige plaat geworden, welke niet onder doet voor zijn jaren 80 klassiekers Body and Soul en Night & Day. Een mooiere nieuwjaarsborrel om de start van een muzikaal 2019 te vieren kan ik mij niet voorstellen." (writteninmusic)
De geplande concerten van Joe Jackson in ons land zijn allemaal uitverkocht heb ik begrepen... Dat wordt dus een feestje, bijvoorbeeld op 10 april in Enschede! En je weet maar nooit wie er verhinderd is en zijn of haar tickets kwijt wil... ;-) Ik hoef niet te wachten tot april, want ga hem zien en horen in Groningen half maart. Deze nieuwe plaat schept hoge verwachtingen en ik verheug me enorm. Tot die tijd blijf ik luisteren en weer nieuwe dingen ontdekken. Geniale man, Geniale plaat.
Dan hakt Fabulously Absolute er lekker hard in met het gitaar intro van Teddy Kumpel, waardoor hij terug grijpt naar de punkroots die als basis gelden voor het debuut Look Sharp! Om de sfeer nog meer te benadrukken krijgt vervolgens ook drummer Doug Yowell vrij spel, en straalt er een frisheid vanaf waar menigeen beginnend indierock band jalours op kan zijn. De waanzin van Jackson vind de uiteindelijke vorm in de weirde keyboardpartijen van de meester himself. Perfect gekozen als introducerende single van Fool. Dave is een verhalende ballad, en hiermee benadrukt hij heel goed dat zijn roots Brits zijn. Want als ze daar ergens goed in zijn, dan is het wel de beschrijving van het leven van een ordinairy man, verschillende hits zijn in het verleden succesvol met dit uitgangspunt geschreven. Zijn wat treurige, klassiek aandoenlijke piano vult de rest in, zoals we gewend zijn. Hoge flatgebouwen met een overschot aan veel, heel veel ramen, turend over de skyline van een in avondlicht verdwijnende metropool met de overheersende neonreclames. Strange Land zou prima passen op Night and Day, al heerst daar meer het enthousiasme, hier het meer realistische gevoel van heimwee. Alleen in een appartement, waar de straten geen naam hebben, en de buren ook niet meer dan een nummer zijn. De onbegrepen eenzaamheid van een popartiest. Friend Better lijkt geïnspireerd op het ontvluchten van het jachtige leven, drank als betrouwbare metgezel. Ondanks de luchtige toon, sluit deze perfect aan op de voorganger. Ook hier een vleugje jaren 80 sentiment, als een kers in een Martini cocktail. Het titelnummer Fool heeft een spannend, scary Oosters beginstuk, vervolgt door een lawaaierige harde percussie, om het meer op te zwepen, waar Joe Jackson vervolgens vet versterkt overheen galmt. Hij is het nog niet verleerd, want met een kleine toevoeging van de piano betovert hij het geheel tot een lekker, nog meer swingend salsa geheel. Wat er allemaal in zijn hoofd omgaat is een groot vraagteken, maar de kracht om dit muzikaal zo om te zetten is nog steeds uniek. Daarna is er weer de terug schakeling naar het rustige 32 Kisses, een ode aan de ouderdom? Niet gekozen om angstig terug te kijken, maar het als een mooie rijkdom te ervaren, iets waar men juist vaak huiverig voor is. Niet een van de beste songs van Fool, maar hier wel ervaren als de meest herkenbare tekst. Met het nachtclub achtige Alchemy maken we ons klaar om de te genieten van het leven in een grote stad, als deze zich eigenlijk in een diepe slaap hoort te bevinden. Beelden van de clip van Stepping Out versterken als een feedback dit beeld.
Wat is dit een geweldige plaat geworden, welke niet onder doet voor zijn jaren 80 klassiekers Body and Soul en Night & Day. Een mooiere nieuwjaarsborrel om de start van een muzikaal 2019 te vieren kan ik mij niet voorstellen." (writteninmusic)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten