In m'n hand ligt een klein boekje. Witte kaft, met een blauwe stip waarin titel en auteur zijn te lezen. Stilte; jezelf staande houden in een wereld vol lawaai. Binnenin zie ik korte, genummerde hoofdstukjes. Afgewisseld met prachtige foto's van totaal verstilde landschappen, overwegend blauw van kleur. De achterflap verklapt is net zo to the point: Wat is stilte? Waar kun je het vinden? Waarom is het nu belangrijker dan ooit? Drie vragen - drieëndertig pogingen om een antwoord te vinden.
Ik ben nieuwsgierig, omdat ik uit ervaring weet hoe oorverdovend én heilzaam de stilte kan zijn. Dus ik ben wel benieuwd naar de antwoorden van deze auteur. Oh ja, dat is Erling Kagge, een Noor. Onder zijn foto staat 'uitgever en avonturier'. Dat vind ik grappig. Avonturier, is dat nu ook al een beroep? En wat heeft een avonturier met stilte?
Nou, dat legt hij mooi uit. Hij heeft namelijk meerdere tochten gemaakt over de Zuidpool. Vijftig dagen in z'n eentje op ski's bij -50 graden door het stilste landschap ter wereld. Het moeilijkste moment voor hem was het weer gaan praten bij aankomst.
Dat herken ik wel. Ik trakteer mezelf jaarlijks op een stilteretraite. Geen chitchat, geen onnodige afleiding en constante onderbrekingen, lekker offline, alle zintuigen steeds verder open, het contact met de mensen om je heen steeds zachter en intenser. Dan is het altijd moeilijk weer te gaan praten, en terug te gaan naar die 'luide' wereld.
Erling Kagge geeft in anekdotes en weerspiegelingen of citaten mooie antwoorden op de drie vragen over stilte. Stilte in de natuur, in de muziek, tussen de regels, in je hoofd. Waarom dat nodig is zegt hij mooi in: "Stilte gaat over het herontdekken van de dingen die ons vreugde brengen, door af en toe even stil te staan. Door af en toe even stil te staan, kan stilte ons opnieuw laten zien waar we blij van worden."
En hij heeft ook een hoopvolle tip voor wie denkt dat stilte alleen te bereiken is via meditatie en dat dit ver buiten z'n bereik ligt. "Stilte kan overal zijn, op elk gewenst moment; het ligt gewoon voor het oprapen. Ik creëer het voor mezelf als ik de trap op loop, als ik eten bereid of als ik me simpelweg op m'n ademhaling concentreer. We maken natuurlijk allemaal deel uit van hetzelfde continent, maar je moet goed onthouden dat we in potentie een eiland voor onszelf zijn."
Reserveer in onze catalogus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten