Een smeuïg jeugdboek dat het recht toegankelijk maakt, bestaat dat? Ja zeker, de Zweetvoetenman is zo’n boek. Met vele voorbeelden die tot de verbeelding spreken waardoor het bijna een feestje is om over recht te lezen en het recht heel dichtbij komt.
Alleen al de hoofdstuktitels: Kun je een boete krijgen voor zweetvoeten? – Wat als je per ongeluk de verkeerde vermoordt? – Mag je je gestolen fiets terug stelen? – Waarom mocht zeilmeisje Laura niet uitvaren? – Wat als Typhoon een lijk in zijn kofferbak had verstopt? – Heeft Jeroen het liedje van Claudia gestolen?
Annet Huizing begint met het bizarre verhaal van de 'zweetvoetenman'. Teunis T., zat graag zonder schoenen in de bibliotheek van de Technische Universiteit Delft, waardoor mensen last kregen van zijn voetengeur. In 2001 kreeg hij daarom een toegangsverbod. De man vecht dit besluit aan tot aan de Hoge Raad toe, maar vangt bot. Huizing vertelt aan de hand van deze rechtszaak waarom dit nog niet zomaar een zaak voor de rechter is, of toch wél – en in één moeite door toont ze zo hoe in Nederland het rechtssysteem werkt.
In 23 hoofdstukken komt vrijwel alles wat met recht te maken heeft aan de orde dat voor kinderen én volwassenen interessant is. In heldere taal vertelt Huizing over serieuze zaken, vlot zonder simpel te worden. Met grappige kadertjes die de denkbeeldige puberlezer die zijn kont tegen de krib gooit, wel bij de les houden: ‘Kan dat niet wat sneller en simpeler?’ ‘Ja hoor.’ ‘Hoe dan?’ ‘Door onze democratische rechtsstaat in te ruilen voor een dictatuur.’
Maar ook over het recht in bredere zin, over de leerplicht, over het zwijgrecht, over wanneer nood wet breekt en over waarom de overheid zich met hagelslag bezighoudt.
De rechtsstaat heeft in de persoon van Annet Huizing een fantastische pleitbezorger gekregen. Zij laat met de Zweetvoetenman zien dat het recht overal is, en van iedereen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten