Tommy Wieringa is geboren in Goor en heeft lange tijd in Geesteren gewoond. In 'De Heilige Rita' woont Paul Krüzen in Mariënveen en je hoeft er, als je in deze contreien woont, niet lang over na te denken waar deze plaats zich ongeveer bevindt. Zeker niet als je weet dat het naburige dorp Kloosterburen heet. Namen als Steggink en Geerdink, die hij in dit boek gebruikt, komen ook gewoon voor in mijn dorp. Tot dusver heel herkenbaar en dichtbij.
Wat gebeurt er nou in zo'n dorp, dat voor de meeste Nederlanders al als buitenland te boek staat; het ligt immers achter de IJssel. In het Mariënveen van Wieringa komt het buitenland binnen als tijdens de Koude Oorlog een Russisch vliegtuigje neerstort, direct naast de boerderij waar Aloïs Krüzen woont, samen met zijn vrouw en zijn zoon Paul. De Russische piloot van dit sproeivliegtuigje wordt opgenomen en verzorgd in de boerderij. Het is de aanleiding voor de veranderingen die zich vervolgens voltrekken in het leven van vader en zoon Krüzen, of misschien kun je beter zeggen, die zich niet voltrekken in hun leven. Wieringa schrijft vooral een boek over levens die gehecht zijn en daar niet van los kunnen komen. Maar hoe dan ook sijpelen de veranderingen binnen, dat is onontkoombaar, en ze verdwijnen ook weer in dit desolate achterland: 'Dat was de stand van zaken in dit deel van het land: wel een wolf maar geen pinautomaat. Die hadden ze uit het dorp weggehaald. Te weinig transacties.'
Paul is een man die stoïcijns berust in een troosteloos verglijdend leven, hooguit wat verlicht door bordeelbezoek, dorpskroeg en Chinees restaurant Shu Dynasty. Totdat zijn bondgenoot-in-veelbetekenend-zwijgen, kruidenier/kluizenaar Hedwiges, gewelddadig wordt beroofd. Vanaf dat moment nemen de gebeurtenissen een grote vlucht. Een vanzelfsprekende vorm van integratie enerzijds en een onderhuids racisme anderzijds is een thema dat je ook in dit boek van Wieringa terugvindt. En hij beschrijft het treffend; als vertegenwoordiger van dit 'achterland' herken ik het maar al te goed.
Overigens herken ik niet alles. De heilige Rita is de beschermheilige van de hopeloze gevallen’ en in Mariënveen zijn die ruim voorradig. Gelukkig valt er in 'ons' Twente ook heel veel moois te beleven en te ontdekken. Ik durf ook te beweren dat we zeker 'bij de tijd' zijn, we doen het wellicht alleen een beetje anders...
Tommy Wieringa schrijft in korte zinnen, maar elke zin is raak. Dat is wat ik zo bewonder in zijn schrijfstijl. Hoe kun je met een paar woorden zoveel vertellen. En er gebeurt eigenlijk niet eens zoveel in het boek. Hoe knap is dat! Je moet het zelf ervaren om te begrijpen wat ik bedoel. Dus lezen de boeken van Tommy Wieringa.
Reserveer 'De Heilige Rita' in onze catalogus
Reserveer 'Dit zijn de namen' in onze catalogus
1 opmerking:
Staat zeker op mijn leeslijstje!
Een reactie posten