maandag 20 november 2017

Matterhorn

Ik kende Diederik Ebbinge alleen nog van De Vliegende Panters en was niet zo gecharmeerd van wat die drie uiteindelijk voor televisie zijn gaan doen. Maar dat Ebbinge ook al bezig was met zelf film maken, wist ik nog niet. En dan ligt ineens Matterhorn in de dvd speler. Wat een verrassing! Wat een briljante, tragikomische film.

Ebbinge laat zich duidelijk inspireren door Alex van Warmendam. Dat is in ieder geval waar ik vaak aan denk tijdens het kijken. Het tempo, de kleuren, de setting, de muziek, de pijnlijke dialogen, de wat uitvergrootte personages, waarvan je soms niet weet wat je ermee aan moet. Maar alles bij elkaar helemaal geweldig.

Het verhaal speelt in een klein, streng gereformeerd dorpje, zo te zien ergens in een polderlandschap. Fred is een eenzame weduwnaar met een strak gestructureerd leven rondom werk, kerk en eten. De enige kleur in zijn huis zit in de foto van een jonge vrouw met blond zoontje, waarvan we wel leren dat die vrouw niet meer leeft, maar dat zoontje blijft - tot vlak voor het einde - onbesproken. De druk van de gemeenschap, zowel op de volwassenen als de kinderen, om het 'goed' te doen is in alles voelbaar.

Dan verschijnt er een man in het dorp, die duidelijk geestelijk niet helemaal in orde is, maar geen vlieg kwaad doet. Fred laat hem, als goedmakertje voor een leugen, een klusje rond z'n huis doen, maar de man gaat niet meer weg. En uiteindelijk besluit Fred hem maar gewoon in huis te nemen. Daar spreekt het dorp natuurlijk schande van, zeker als die vreemdeling jurken gaat dragen en beide mannen zondags het dorp uit lopen in plaats van de kerk in!

Wat we als kijker zien is vooral een soort levensworsteling bij Fred. Hij mijmert, herinnert, zoekt contact, geniet soms, drinkt iets teveel, maar lijkt wel meer het leven weer te gaan voelen. Er komt helemaal een lichtpuntje bij als hij in een reisbureau een prachtige vouw ontmoet, die hem liefdevol helpt om bij de Matterhorn te komen. Eindelijk wat zachtheid en lucht in dat beknellende leven. Maar die vrouw zet vooral lang verstopte krachten in werking, waar Fred nog mee in het reine moest komen. En dat gaat allemaal niet heel snel of heel diep of heel duidelijk, maar het past wel helemaal bij deze stijl. En ik ben er dol op!

Met dank aan de keuze voor topmuziek en een topcast met Ton Kas, RenĂ© van 't Hof, Porgy Franssen, Helmert Woudenberg en Ariane Schluter in de hoofdrollen. Kan niet wachten op de volgende film van Ebbinge.



Reserveer de film Matterhorn in onze catalogus.

Geen opmerkingen: