Charlie was nou niet bepaald een model zoon: zijn leven hing aan elkaar van miskleunen, drugs, drank en zijn onvermogen om te voldoen aan de hoop en ambities die zijn ouders voor hem hadden was groot. Zijn vaders brieven zijn in het begin nog bezorgd en vol waarschuwingen, maar naarmate de tijd vordert, worden ze steeds meer berustend.
Charlie heeft de brieven van vader Roger Mortimer bijna allemaal bewaard omdat hij zich al vroeg realiseerde hoe bijzonder ze waren. Ze leken totaal niet op de brieven die zijn vrienden van hun vaders kregen. Hij herlas ze regelmatig en, na een paar borrels, las hij ze ook hardop voor aan zijn vrienden die dan helemaal in de deuk lagen.
Want veel brieven zijn ook erg grappig. Roger had een uniek Brits gevoel voor humor en kon als sportjournalist ook goed schrijven. Hij was ook een bescheiden man die zichzelf zag als een fatsoenlijke burgerman net als Mr Pooter in het boek Dagboek van een onbenul. Charles was dan zijn notoire zoon Lupin. Daarom beginnen veel brieven met "Beste Lupin" waarna hij meestal verder gaat met een sombere beschouwing van de huidige situatie van Charlie en zijn sombere toekomstvooruitzichten.
De brieven omspannen een tijdsperiode van zo'n dertig jaar waarin je mooi beeld krijgt van de rampen die Charlie overkomen, het functioneren van een ietwat apart Engels middenklasse gezin en het sociale (dorps)leven van Roger waarbij het mij opviel dat er behoorlijk veel wordt gedronken. Leuk boek!
Reserveer Beste Lupin in onze catalogus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten