Eind april 1940 schieten een Brits en een Duits gevechtsvliegtuig elkaar neer boven een Noors gebergte. Drie overlevende Duitse soldaten vinden een eenvoudige blokhut om te schuilen. Niet veel later komen de twee Britten daar ook aan. Al snel nemen de Duitsers de leiding en 'gijzelen' de twee Britten binnen de blokhut. Door de sneeuwstorm zijn ze genoodzaakt binnen te blijven, want op zoek gaan naar hulp zou zeker hun dood betekenen. Ondanks de toenemende spanning en een constant stuivertjewisselen tussen wie wie gevangen houdt, blijven ze het weinige eten, het vuur, de bedden en zelfs het wc-papier met elkaar delen. Tegen de tijd dat de samen de gewonde Duitse soldaat moeten redden van sterven aan koudvuur, kun je eigenlijk niet ontkennen dat er inmiddels een vriendschap is ontstaan. En wat doe je dan als de sneeuwstorm gaat liggen en als je - niet zonder geweld - gevonden wordt door de Noren en je weer de oorlog ingezogen wordt?
Ja, interessant thema. En mooie gefilmd en geacteerd. Vooral het Britse duo zet die personages leuk neer. Altijd een gentleman, lijkt het wel. Terwijl de Duitser altijd in eerste instantie een nazi blijft, dat is dan wel weer een beetje cliché. Toch komen ook de meer persoonlijke en daarmee ook meer kwetsbare kanten van alle mannen naar voren. Te jong, te kunstzinnig, te standvast. Het is interessant om alle innerlijke strijd en weerstand te zien ontwikkelen, soms ontdooien en soms juist weer exploderen. Maar ja, je weet ook, de ander doden gaat mij niet helpen dit te overleven. Zo kan er met slechts vijf personen in één ruimte toch een mooie film ontstaan.
Ik las in een artikel over dit waargebeurde verhaal dat één van de Britten in de jaren zeventig ineens bij één van de Duitsers op de stoep stond. En dat ze vrienden voor het leven zijn gebleven. Ik kan het me wel voorstellen. Want oorlog haalt zeker het slechtste, maar soms ook het beste in de mens naar boven.
Reserveer de film in onze catalogus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten