En dan ligt daar uiteindelijk het boek Dans! Denk!, waarin Désanne op een bijzondere manier verslag doet van haar vele gesprekken met Krisztina. Ze liggen elkaar wel, dat is al snel duidelijk. Ik voel een bepaalde verwantschap in eigenzinnigheid, ergens voor staan, maar ook het eindeloze zoeken en vragen stellen en observeren. Krisztina doet dat vooral vanuit het fysieke, elke beweging heeft een functie en elke persoon spreekt ook via de motoriek van z'n lichaam. Désanne doet dat vooral via het denken en de taal. Maar beiden ontmoeten elkaar in het samenvallen van lichaam en geest. En in hun gedeelde liefde voor Nietzsche, waardoor elk hoofdstuk begint met een passend citaat uit zijn werk en hij ook tussendoor soms even voorbij komt.
Ingewikkeld? Dat lijkt het wel, maar als je gewoon begint te lezen en je onderdompelt in hun gesprekken, in Krisztina's leven en werk en in de reflectie van Désanne op het schrijfproces van dit boek, dan leest het eigenlijk gewoon als een soort documentaire. De Châtel wilde graag aantonen hoezeer leven, dans en denken als eenheid kunnen worden opgevat. Dansen kan net zo goed een vorm van reflectie zijn als filosoferen dat is, en omgekeerd veronderstelt filosofie beweging. En volgens mij heeft Désanne dat treffend beschreven.
Wat ik eigenlijk het leukst vond om te lezen waren de delen waarin Krisztina een kijkje geeft in hoe een bepaalde dans tot stand is gekomen. Ze heeft vele werken opgeleverd die internationale faam brachten. Elke dans van haar is een enorm proces. Het ontstaat vanuit een bepaalde gedachte, die vooral tijdens de repetities met dansers en decorbouwers groeit en zich vormt tot een voorstelling. Dat maakte me dus nieuwsgierig naar het beeld en de muziek, waardoor ik regelmatig stopte om dat beeld op te zoeken en te ondergaan. Zo leerde ik eigenlijk haar werk pas kennen door het lezen van dit boek. Twee vliegen in één klap dus.
Reserveer het boek in onze catalogus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten