vrijdag 10 maart 2017

Mercy John - This Ain't New York

Americana leeft in Nederland. Nee, het is geen New York, maar wat doet het er toe? Wat een prachtige plaat is 'This Ain't New York' van Mercy John. In no time vlogen er bijzonder veel exemplaren over de toonbank van PopEye: een teken dat er weer een bijzonder album is opgedoken én omarmd wordt door de liefhebbers.
Je bent snel geneigd vergelijkingen te maken: Jason Isbell, Ryan Adams, misschien nog wel een paar meer. En de term 'on-Nederlands goed' heb ik ook al horen vallen: onzin.
Nederlands goed!

"Later dit jaar verschijnt een nieuw album van Jason Isbell. Die zal er nog een hele kluif aan hebben om te tippen aan This Ain’t New York (Butler Records/Bertus) van Mercy John. Van wie? Van Mercy John, dat is de Nederlander John Verhoeven die in 2013 als John Henry een goed ontvangen debuut afleverde. Dit nieuwe album is een must voor al die fans die wachten op de nieuwe Isbell. Want deze Brabander levert net zo’n magistraal werkstuk af als zijn collega uit Alabama deed met Southeastern en Something More Than Free. Mercy John begint met het titelnummer en zet daarin direct de boel op scherp door de tegenstelling tussen stad en platteland te benadrukken, een thema dat hij ook aanpakt op Back Home. Nee, de grote stad verlaat hij liever. In een donker hol in een van de uithoeken van de stad voelt hij zich maar eenzaam. Hij heeft geen behoefte aan succes als hij daarvoor zijn thuis moet verlaten. Nou John, dan heb je pech. Met deze plaat zal er echt wat veranderen. De Engelse taal vormt geen enkele belemmering voor de Brabander. Niet in de uitspraak en niet als tekstschrijver. Zo’n titel als Break Apart With Me heeft een fraaie dubbele lading. Mooi gevonden. God Made An Awful Mistake is zijn manier om te zeggen dat hij het moeilijk heeft met de dood van zijn moeder en hoeveel hij van haar hield. In zijn manier van zingen heeft Mercy John echt behoorlijk veel van Isbell, maar dat is geenszins bezwaarlijk. Integendeel, de zang is beheerst en dipt dieper in het bad van countrysoul dan veel collega’s die dichter tegen die stijl aanschurken kunnen waarmaken. Met die vaststelling is nog niet alles gezegd. De band naast Mercy John (zang, akoestische en elektrische gitaar) levert namelijk groots werk af. Allereerst gaat de hoed af voor Rolf Verbaant, die op gitaren en pedal steel diepe indruk maakt. Luister naar de gitaarsolo van de 7 minuten lange afsluiter Strangers en je bent verkocht. Geniet ervan hoe Lost begint als iets van The Jayhawks of hoe hij op veel andere nummers even flink hard aanzet om daarna wat rust te creëren. John Maasakkers (drums, percussie) en Judith Renkema (bas) leggen het fundament voor Verbaant, waar ook Gabriël Peeters (Hammond-orgel en piano) en Kirsten Boersma (piano, Wurlitzer) baat bij hebben. Deze door Peeters en Mercy John geproduceerde plaat zien we hoog in de eindejaarslijsten staan." (altcountry.nl)
Het succes valt ondertussen ook op. Op zaterdag 1 april komt Mercy John naar PopEye hier in Hengelo voor een in-store, en op 29 april staat hij met veel andere fijne namen op het Heartland Festival in Metropool.
Zoals je hierboven al kunt lezen: ik ben niet de enige die al vroeg in het jaar aan jaarlijstjes denkt... Maar wat kun je anders bij het beluisteren van dit meesterwerk.


Follow me on Spotify
Reserveer in onze catalogus

Geen opmerkingen: