In De leraar die mijn leven veranderde vertellen schrijvers als Tommy Wieringa, Jan Siebelink, Peter Buwalda, Manon Uphoff en Johan Goossens over hun voorbeelden. In herkenbare, grappige en ontroerende verhalen komen hun voorbeelden voorbij.
Johan Goossens geeft in het voorwoord eerlijk toe dat het voor hem als docent een stiekeme droom was om het verschil te maken. Dat je op een beslissend moment in het leven van een leerling iets wezenlijks kunt betekenen. In de praktijk op de ROC faalde hij daar wel een beetje in. Een senior collega zei: "Je bent te lief, Johan. Ze vinden je heel aardig maar ze hebben geen respect voor je". De uiteindelijke conclusie van Johan: "Lesgeven is water gooien naar lege flessen. In het donker. Hoeveel water in de flessen terechtkomt, zie je niet. Je hoort het wel voortdurend op de grond kletteren. En overal is het zeiknat." Beetje somber maar prachtig omschreven.
Zijn verhaal is trouwens ook een beauty: het tragische relaas van de directrice van zijn kleine schooltje. Ze heeft een groot hart maar eigenlijk ongeschikt voor haar werk. Langzaam gaat het bergafwaarts en wordt ze uiteindelijk vervangen door een directrice die het werk wel aankon. Maar hij miste het chaotische dametje dat hem, met in ene hand een sigaret en in de ander hand een telefoon, had leren lezen en schrijven.
Zo komen er nog veel meer prachtige verhalen langs: Peter Buwalda over een rampzalige stage bij het AD, Tommy Wieringa over zijn coole docent Nederlands maar die niet in zijn schrijftalent gelooft en Leon Verdonschot over een wijze levensles over groepsdruk en je mond open durven te doen. Mooie verhalen, mooi boek!
Reserveer De leraar die mijn leven veranderde in onze catalogus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten