Levi Parham - These American Blues

Yes! Dit is er weer eentje... 'These American Blues' van Levi Parham maakt grote kans om aan het eind van het jaar nóg een keer genoemd te worden op dit blog. Maar ik kan niet wachten tot december met het delen van mijn enthousiasme voor deze plaat.
Ik weet niet eens meer precies waar ik er voor het eerst op gewezen werd, maar heb 'm direct besteld bij onze lokale beste platenbaas van Nederland, met de opmerking "Hier ga je er veel van verkopen!"
En ook dat lijkt een juiste voorspelling...

"These American Blues is Levi Parham’s tweede volwaardige CD maar debuut op het in Austin, Texas gevestigde label Music Road Records. Een paar jaar geleden bracht datzelfde label Garrett Lebeau en onlangs nog Jonah Smith’s nieuw plaat Easy Prey. Ze hebben daar een neusje, om het maar eens zo te zeggen. Levi Parham is daar geen uitzondering op. De nog jong ogende uit McAlester, Oklahoma afkomstige liedjessmid schrijft observerende songs. Hij brengt deze over de bühne met een soulvol warm klinkend stemgeluid. De rollende melodieën en ritmes op deze plaat hebben iets aanstekelijks. Kelcy Warren (Jonah Smith en Malcolm Holcombe) draaide overigens aan de knoppen. De productie op deze plaat is hoorbaar gekoppeld aan het muzikale oor van producer Jimmy LaFave. Parham klinkt in de liedjes Held In High Regard, I’m Behind Ya, en Waiting Game als Gordy Quist en Ed Jurdi (The Band of Heathens). In het donkere Wrong Way To Hold A Man klinkt hij gruizig en doet Parham muzikaal gezien denken aan Sturgill Simpson. In Chemical Train, geschreven door Wink Burcham, zingt Parham net even iets hoger dan op de meeste songs. Samen met het fijn gedoseerde orgelspel en het donker vormgegeven gitaarspel tilt hij dit liedje naar grote hoogte. Parchtig!" (realrootscafe.com)

Er komen in deze recensie al een flink aantal namen voorbij die de nieuwsgierigheid van de americana-liefhebber prikkelen. Maar het is bovenal Parham zelf die zorgt voor een heerlijk roots-album. Je hoort de verschillende stijlen en invloeden, maar het blijft een consistent geheel. Erg mooie gitaarpartijen (ah, die slide...) en catchy riffjes en refreintjes. Gewoon heerlijk.
Krijgen we de handen op elkaar voor een concert in Nederland? In Metropool bijvoorbeeld? Ja toch zeker?

Reserveer in onze catalogus