As in Tas is het zeer persoonlijk verslag van een zoon over de relatie die hij met zijn vader had. Geen gewone vader, dat moge duidelijk zijn, hij had nu eenmaal een gekke én geniale vader.
Elk voorjaar maakte Jelle een fietstocht met zijn vader Hugo: een wonderlijke man die veel begreep van dingen waar de meeste mensen niets van begrepen (palindromen), maar weer weinig van normale dingen (kinderen). Een bestemming was er nooit, maar wel de zekerheid dat het niet langer dan twee dagen zou duren. Anders kregen ze ruzie.
Omdat de fietstochten met zijn vader gekoesterde herinneringen zijn, besluit Jelle in twee weken naar de Middellandse Zee te fietsen, met (een deel van) de as van zijn vader. Een laatste gezamenlijke fietstocht als hommage, omdat ze elkaar tijdens het fietsen het meest na waren.
Tijdens het fietsen komen de herinneringen boven en krijgen we een inkijk in het leven van een man die met drie jonge kinderen achterbleef toen hij weduwnaar werd en hoe hij invulling gaf aan het vaderschap. Voor een man als Hugo Brandt Corstius, die vooral voor zichzelf en zijn werk leefde, heeft hij het er nog aardig goed vanaf gebracht. Als kind schaamde Jelle zich vaak dood voor zijn vader, maar nu is er ook bewondering voor de man die zich simpelweg niets aantrok van wat anderen van hem dachten.
As in Tas bevat allerlei anekdotes, met veel humor verteld, die een beeld schetsen van het leven van vader en zoon. Een voorbeeld:
Hij bezat de kunst om dingen zo stellig te zeggen dat je ze ging geloven. De sterkte van de stelligheid won het van de onwaarschijnlijkheid van de mededeling. Zo kon hij mij alles wijsmaken; zoals 'Ik zat ooit bij de Black Panthers' of 'Ik belandde ooit in de gevangenis omdat ik met zwarten vooraan in de bus ging zitten'. Zo zou hij ook onder meer de magnetron hebben uitgevonden. En het internet. Later ging ik natuurlijk wel twijfelen aan al deze mededelingen. Daardoor ga ik er per definitie nooit van uit dat iemand de waarheid spreekt. Want als je vader tegen je liegt, wie kun je dan wel nog geloven? Op zich geen slechte eigenschap natuurlijk, voor een journalist in ieder geval. En toch: ik wist nooit helemaal zeker dat het niet waar was. Hij was nou eenmaal een wonderlijk stripfiguur, en die maken wonderlijke dingen mee. Toen ik een abonnement op The New York Times nam, kreeg ik er toegang tot het archief bij. Zonder erbij na te denken tikte ik de zoekterm 'Brandt Corstius' in. Er kwam één resultaat uit. Een artikel van 1 september 1961 met de kop 'DUTCH WRITER FREED - New Orleans judge drops charges in race incident.' Bleek dat hij was opgepakt toen hij met Afro-Amerikanen voor in de bus was gaan zitten.'As in Tas' gaat ook over de fietstocht van Jelle en de belevenissen onderweg. Ook dit zijn anekdotes waarbij ik me niet aan de indruk kan onttrekken dat vader en zoon in hun gedrag gelijkenissen vertonen...
'As in Tas' is een boek dat je in één ruk uitleest en je een paar zeer plezierige leesuurtjes bezorgt.
Reserveer in onze catalogus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten