Een zin vol heimwee, uit Retour Berlin Ostbahnhof, een autobiografisch verhaal van Dolores Thijs. Als meisje van 12 woonde Thijs 3 jaar in Oost-Berlijn omdat haar vader daar werkte als correspondent voor het communistische tijdschrift De Rode Vaan. Thijs beschrijft, door de ogen van een 12 jarige, haar leven in de DDR voor de bouw van de Berlijnse muur.
Van de achterflap
Het is 1956 als Maarten Thijs met zijn gezin voor een periode van drie jaar in Oost-Berlijn gestationeerd wordt als westers correspondent voor de communistische media. De Muur bestaat nog niet en er is vrij verkeer tussen de verschillende bezettingszones.
De twaalfjarige Dolores wordt geconfronteerd met de onbekende wereld van een communistisch land ten tijde van de Koude Oorlog. Ze maakt intensief kennis met het indoctrinerend communistisch regime met zijn totaal andere waarden en normen. De abrupte overgang van een beschutte meisjesschool naar een klas vol pestkoppen vergt veel van haar aanpassingsvermogen. En thuis verloopt ook niet alles in rust: haar ouders hebben tegengestelde politieke opvattingen - vader is communist, moeder niet.
Drie jaar lang moet Dolores Thijs zich handhaven in een aanvankelijk vijandige en dreigende sfeer. De ouders van Thijs verschilden radicaal van mening. "Mijn vader was de gevierde journalist die genoot van zijn privileges en zich bevestigd zag in zijn communistische denkbeelden. Mijn moeder was geen communist en zij moest elke dag uren in de rij staan met haar bonnenboekje om eten op tafel te krijgen".
De spanningen die in het gezin in Brussel onderhuids speelden, vergroten zich in de nieuwe woonplaats vanwege deze ideologische tegenstellingen.
Maar in de DDR kreeg ze ook kansen waar ze als jong meisje in Brussel niet van durfde te dromen. Ze werd aangenomen op een balletschool en als ze niet weg had gehoeven uit Oost-Berlijn was ze misschien wel balletdanseres geworden. Ze ontdekte in Oost-Berlijn ook de romantiek van een eerste liefde. Waardoor ze langzamerhand begint ze te wennen aan het leven in Oost-Berlijn dat steeds meer als ‘thuis’ gaat voelen.
Van een meisje dat met tegenzin vertrok uit Brussel, verandert ze in een meisje dat zich Oost-Berlijn tot haar thuis wist te maken. Met dezelfde heimwee waarmee Dolores drie jaar eerder vertrok uit Brussel, neemt ze nu ook afscheid van de Berliner Luft.
Thijs sluit heel mooi af met een citaat van Pascal Mercier: ‘Waarom maken sporen van het verleden me bedroefd, ook als het sporen van iets vrolijks zijn?’
Reserveer Retour Berlin Ostbahnhof in onze catalogus
2 opmerkingen:
Dit is echt een fantastisch boek, voor iedereen een echte aanrader!
Zo is het! Bedankt voor je reactie!
Een reactie posten