Oké, het is dus heet. Voor sommigen betekent dat feest aan de waterkant, maar iemand als ik gaat op standje 'overleven'. Ik sluit ramen en gordijnen, zoek een rustige, donkere plek, en wacht tot het over is. Ook een goed moment om gewoon wat te bloggen trouwens. Of om een tijdschrift te lezen. Het extra dikke zomernummer van Psychologie Magazine bevat het artikel Een stroom aan indrukken van Janneke Gieles. Ze beschrijft haar ervaringen tijdens een weekend-retreat in Zeeland voor hoogsensitieve personen. En de grap is, ik was daarbij.
Ik had er weleens van gehoord; HSP. Maar dacht altijd: het zal wel. Totdat een begeleider tegen me zei 'joh, je bent gewoon hooggevoelig, lees daar maar eens wat over'. Tja, zeg dat tegen een biebmiep en die zoekt zich gelijk een mooi boek uit. Zo kwam ik terecht bij PUUR hooggevoelig: een compleet en praktisch boek voor hooggevoelige mensen van Jolijn Hendriks. En daar begon - net als bij Janneke - het feest van herkenning. Niet alleen wat betreft de kenmerken van en problemen bij hooggevoeligheid. Maar ook wat betreft de mechanismen die je jezelf onbewust hebt aangeleerd om teveel prikkels, teveel mensen, teveel emoties te vermijden.
Voor mij betekende dat, dat ik na zo'n veertig jaar mocht stoppen met - bij alle negatieve of vertwijfelde emoties die ik voel - continu piekeren over 'waarom heb ik dit, wat zegt dat over mij, of wat ik doe, of met wie ik omga'. Ik probeer nu te wennen aan de meer rustgevende vraag 'oké, dit is m'n hooggevoeligheid, hoe ga ik hier nu mee om'. Of hoe leg ik dit de ander uit, want dat is nog wel eens lastig. Je voelt je toch al snel een zeur, over dingen die voor jou zo vanzelfsprekend zijn.
Janneke schrijft in haar artikel over het warme bad van herkenning dat dit weekend haar had opgeleverd. Vooral ook in hoe de mensen - als vanzelfsprekend - heel 'gevoelig' met elkaar omgaan. Zachter praten als iemand een eindje verderop even alleen gaat zitten. Geen overheersende types in de groep. Geïnteresseerd en oprecht naar elkaar luisteren, zonder oordelen of veroordelen. Geen smalltalk in groepen, maar gewoon lekker 1-op-1 gelijk de diepte in. En dat allemaal heel normaal vinden.
Jolijn gaf mij met haar boek PUUR een mooi beeld van hoe het eigenlijk allemaal werkt bij mij. En tips om daar beter mee om te gaan. Dat betekent dus soms letterlijk alle ramen en gordijnen sluiten en even helemaal niks in je energieveld. Gewoon lekker opladen en wachten tot de hitte in en om je heen voorbij gaat.
Reserveer in onze catalogus.
2 opmerkingen:
Mooi geschreven en heel herkenbaar.
Dank Katje :-)
Een reactie posten