La Superba

Een paar weken geleden was ik in Ligurië. Ligurië bestaat uit twee delen, de levante en de Ponente. Tussen deze twee delen ligt de grootste havenstad van Italië met meer dan 1 miljoen inwoners en een niet zo'n beste naam: Genua, door de Genuezen liefkozend La Superba genoemd. Als je in de buurt bent van zo'n stad dan wil je 'm natuurlijk bezoeken. En dat hebben we gedaan. Vooraf was ik echter al enigszins beïnvloed, want ik had La Superba van Ilja Leonard Pfeijffer gelezen, vorig jaar met dit boek winnaar van de Libris Literatuur Prijs. Als je dit boek hebt gelezen wil je nog maar één ding: Genua ontdekken, maar pas op, de schrijver waarschuwt ons: 'Natuurlijk is het zo dat ik Genua heb verzonnen’.

Ilja Leonard Pfeijffer woont in Genua en hij schrijft er dus over. Maar dan wel op zijn eigen manier. Natuurlijk heb ik de Piazza delle Erbe gezocht en gevonden, maar niet het mooiste meisje van Genua en al helemaal niet de bar met de spiegels. Wat ik wel heb gevonden is een stad met een oud centrum, bestaande uit kleine steegjes (vico's), waar je best in zou kunnen verdwalen, en met statige palazzo's, waarbij je je de gigantische rijkdom van de Genuaanse kooplieden bij benadering kunt voorstellen, die dankzij het fictieve Genua van Pfeijffer extra glans kreeg.

Overigens is La Superba, naast een vermakelijke roman vol lyrische volzinnen en bloemrijk taalgebruik (ik vond het een genot om te lezen!), tevens een roman die haarscherp de vraagstukken van deze tijd analyseert.

Uit het juryrapport:

De vele onderwerpen die in deze roman aan de orde komen, zoals migratie, verlangen naar een beter leven, naar liefde, de kracht van erotiek, van kennis en van geld worden consequent uitgewerkt met behulp van motieven als spiegels, labyrint, ratten en de onderwereld, waardoor de particuliere lotgevallen van het hoofdpersonage verbonden worden met de geschiedenis, de literaire traditie en de wereld van de mythen. 

De uiteenlopende taalregisters bovendien die de auteur tot in grote verfijning beheerst en de wijze waarop hij de vele uitgezette lijnen bij elkaar weet te brengen – tot het laatst blijft de lezer in spanning – maken La Superba tot een belangrijke roman met universele zeggingskracht, die de komende jaren behalve herlezers, nog heel veel nieuwe lezers verdient, ook buiten ons eigen taalgebied.

Voila, wat heb ik daar nu nog aan toe te voegen...

Reserveer in onze catalogus