Het boek begint prachtig met een brief, "Ik ben weg. Ik heb nog nooit water gezien, dus daar ben ik heen, maak je geen zorgen, ik heb de wagen voor jou laten staan. Ik loop wel ,ik zal proberen te onthouden terug te komen”.
Dit briefje vormt het begin van het boek. Etta is oud en dement en toch neemt ze de grote stap de zee te gaan bezoeken. Niet alleen omdat ze nog nooit de zee gezien heeft, maar ook om een andere reden. Welke? Dat mag iedereen voor zichzelf invullen.
Van de achterflap
Otto beseft dat dit een reis is die Etta zelf moet maken en respecteert dat. Daarom zet hij zijn leven voort, schrijft hij brieven naar haar die ze bij terugkomst kan lezen. Hij houdt zichzelf bezig, herontdekt dingen, heeft haar lief van een afstand.
‘Lieve Etta, We hebben goede dagen en slechte dagen. Je hebt ooit tegen me gezegd erom te denken dat ik bleef ademhalen. Zolang je dat kunt, doe je iets Goeds, zei je. Het oude afdanken en het nieuwe binnenhalen. En dus, optrekken. Vooruitgang maken. Dat is soms het enige wat je hoeft te doen om vooruit te komen, zei je, alleen maar ademhalen. Maak je dus geen zorgen, Etta In elk geval haal ik nog adem. Je moet er bijna zijn, of heel dichtbij. Ik hoop het. Ik hoop dat je alles ziet. Ik schrijf alleen om te zeggen ik ben hier, maak je geen zorgen. Ik ben hier, ik haal adem, ik wacht. Otto.’
Is dat niet ontzettend mooi? Het is zó ontroerend en meeslepend geschreven dat deze personages nog lang naklinken in je hoofd. Kortom...verliefd dus.
Reserveer hier Etta en Otto en james en Russell in onze catalogus
Van de achterflap
Otto vindt op de keukentafel van zijn afgelegen boerderij in Saskatchewan een afscheidsbrief van zijn vrouw. Etta heeft besloten dat ze nog voor haar dood ze is tweeëntachtig de oceaan wil zien. Ze begint te lopen: het is nog 3232 kilometer tot de kust. Otto ging ooit zelf op reis, om te vechten in een ver land. Nu Etta weg is, krijgen de demonen uit de oorlog weer vat op hem. Hun buurman Russell volgt vastberaden het spoor van Etta, zijn heimelijke grote liefde. En James, tja, die moet je op papier ontmoeten. Etta & Otto & Russell & James is een betoverende roman over een pelgrimstocht en eeuwige liefde. Emma Hooper schrijft overtuigend en liefdevol over haar personages die proberen hun verleden achter zich te laten, maar niet zonder de mooie herinneringen te koesteren.De hoofdstukken worden vanuit de vier personages verteld en spelen zich af in verschillende tijden. Hun levens veranderen ingrijpend en beiden beginnen eigenlijk opnieuw, maar zonder hun identiteit en hun verleden te vergeten of los te laten.
Otto beseft dat dit een reis is die Etta zelf moet maken en respecteert dat. Daarom zet hij zijn leven voort, schrijft hij brieven naar haar die ze bij terugkomst kan lezen. Hij houdt zichzelf bezig, herontdekt dingen, heeft haar lief van een afstand.
‘Lieve Etta, We hebben goede dagen en slechte dagen. Je hebt ooit tegen me gezegd erom te denken dat ik bleef ademhalen. Zolang je dat kunt, doe je iets Goeds, zei je. Het oude afdanken en het nieuwe binnenhalen. En dus, optrekken. Vooruitgang maken. Dat is soms het enige wat je hoeft te doen om vooruit te komen, zei je, alleen maar ademhalen. Maak je dus geen zorgen, Etta In elk geval haal ik nog adem. Je moet er bijna zijn, of heel dichtbij. Ik hoop het. Ik hoop dat je alles ziet. Ik schrijf alleen om te zeggen ik ben hier, maak je geen zorgen. Ik ben hier, ik haal adem, ik wacht. Otto.’
Is dat niet ontzettend mooi? Het is zó ontroerend en meeslepend geschreven dat deze personages nog lang naklinken in je hoofd. Kortom...verliefd dus.
Reserveer hier Etta en Otto en james en Russell in onze catalogus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten