Vuurtorenwachter

Het moest er natuurlijk een keer van komen. Eén van de bekendste Scandinavische thrillerauteurs van dit moment is ongetwijfeld Camilla Läckberg. Alleen al de prachtige titels als 'Engeleneiland', 'IJsprinses' en 'Zeemeermin' spreken tot de verbeelding. Gecombineerd met de mysterieuze boekomslagen, die allemaal op een of andere manier met water te maken hebben, zijn ze welhaast onweerstaanbaar.
'Vuurtorenwachter' is een deel uit de reeks met Patrick Hedström, inspecteur in het plaatsje Tanumshede aan de Zweedse westkust, en zijn vrouw Erica in de hoofdrol.

Rode draad in het verhaal is geweld, en dan met name geweld tegen vrouwen. Nog specifieker: geweld tegen vrouwen binnen een (huwelijks)relatie. Verschillende verhaallijnen met dit thema in meer of mindere mate aan de oppervlakte aanwezig leiden tot een ontluisterende ontknoping. Mooi beschreven: de eenzaamheid op een klein eiland, overgeleverd zijn aan de elementen en desondanks de schoonheid kunnen ervaren van wat de natuur brengt. En dat met een vleugje mystiek.

'Vuurtorenwachter' kent veel verhaallijnen. Dat maakt het soms wat rommelig, elke lijn wordt steeds maximaal anderhalve pagina gevolgd en dat betekent voortdurend schakelen, maar... ook steeds verder willen lezen. Vakkundig weeft Läckberg alle draden van het verhaal tot een mooi web. Sommige draden blijken halverwege meer met elkaar verweven te zijn dan eerder gedacht. Op het einde zijn alle draden, op een na, mooi afgewerkt. En die ene losse draad blijft nog lang hangen, vanwege het wrange gevoel dat niet altijd alles goed komt in het leven.

Gewoon in één weekendje uitgelezen. Dat zegt wel iets, toch?

Reserveer in onze catalogus