Het gezin doet me soms wat aan de Flodders denken. Met zo'n oudste dochter die haar dagen vult met zonnebaden, roken en bediend worden. De andere kinderen lijken tegenpolen. Moeder is verweven met het huis en vader zorgt nog een beetje voor de werkende balans. Waarom vooral moeder dit huis niet wil verlaten wordt eigenlijk niet duidelijk. En dat zint me niet helemaal, merk ik. Met het toenemen van de voorbijrazende auto's is de lol van het snel oversteken of door een tunnel kruipen er wel een keer af. Het lawaai, de stank, de overlast, zelfs opdringerige passanten, het duurt niet lang voordat ze langzaam gek worden.
De oplossing, die ze tijdens de zomervakantie bedenken, is wat rigoureus. Dat kan dus ook niet anders dan verkeerd aflopen. Je ziet het gezin in 'een wurgende ontmanteling' haar evenwicht verliezen, hoe chaotisch dat ook al was. Ze waren vrij, nu zitten ze gevangen. En voor het eerst heb ik weinig vrede met alleen dat beeld, de sfeer en een open einde. Dat op zich is al interessant om bij stil te staan.
Aan de cast ligt het trouwens niet hoor. Isabelle Huppert is altijd geweldig om te zien. En Olivier Gourmet doet me weer denken aan de getergde vader in Le Fils. Mooie spelers, mooie rollen. Maar ja, wat moet ik er toch mee...
Reserveer nu in onze catalogus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten