Dave Eggers - De Cirkel

‘Dít is leuk, fff op facebook zetten… even appen met fotootje d’r bij…. en o ja, hoe is het met de mail, even checken…waarom reageert niemand..vrienden op facebook, wat doet gij allemaal…moet ik nu ook gaan tweeten en twitteren.. en wat is dat instagram nu weer..’. En zo dwarrelen gedachten die gelinkt (o ja, dan hebben we linkedin ook nog..) zijn aan ons digitale tijdperk, door mijn hoofd. Wat is toch de gedachte achter al deze programma’s? Log in, doe mee en je bent weer een stap verder op de weg naar een transparante wereld.
Hoe zou deze wereld eruit zien, als je duizend stappen verder bent op deze weg? Schrijver Dave Eggers geeft hierop een heel eigen antwoord in zijn boek De Cirkel.


Ik las het verhaal voor mijn leesclub (als je namelijk de 50 gepasseerd bent, ga je bij een leesclub, dit even terzijde) met de nodige reserves. Zwaar op mijn hoede voor een wereld aan technologische beschrijvingen en digitale uitweidingen, moet ik zeggen dat me dát alles meegevallen is. De schrijfstijl is vlot en eenvoudig, voor iedereen goed te volgen. Geen ingewikkelde, psychologische hersenspinsels die breed uitgemeten worden, maar een in wezen zeer heldere essentie. Namelijk wát gebeurt er met mensen, als alle intenties en acties transparant gaan worden, dus zichtbaar voor iedereen….
Steeds meer beeldschermen om je heen, steeds meer camera’s overal. Het bedrijf de Cirkel predikt honderd procent transparantie voor een perfecte wereld. Het is een eer om daar te mogen werken, je komt er namelijk niet zomaar binnen. De hoofdpersoon Mae is een uitverkorene, binnengeloodst in de Cirkel door een goede bekende, mag zij haar bijdrage gaan leveren. Ze doet dat met zoveel gedrevenheid en fanatisme dat ze steeds meer volgers krijgt, alsmaar transparanter en bekender wordt. Als er geen geheimen meer mogelijk zijn en iedereen alles van elkaar kan weten, is de Cirkel gesloten en leven we in de perfecte wereld. Daar blijft Mae heilig in geloven, ook al zijn de nodige rafels te bespeuren aan deze ideologie. Maar die ziet zij niet, en misschien is het inmiddels zo dat wij daar met ons getwitter en getweet en ‘vind ik leuk’s’ hier op dit moment in onze bestaande werkelijkheid ook aan voorbij gaan. Want wees eerlijk, het is toch wel een beetje een gekte aan het worden dat je á la minute zou kunnen weten c.q. lezen wat vrienden en bekenden aan het doen zijn en wat zij ergens van vinden.
Waar is dit goed voor en wat doen we met al dat weten? Eerlijk gezegd geen idee. Na het lezen van de Cirkel zie ik nu wel een beklemmend perspectief, namelijk de dictatuur van de openheid. Best eng! Zo ver als in de Cirkel zijn we nog niet, maar de eerste stappen zijn wél gezet! Ik besluit bij deze Facebook een tijdje te laten voor wat het is, hoogste tijd voor nuttigere zaken zoals het schrijven van een blog, dat echter wél weer bedoeld is om gekend te worden door het liefst heel veel mensen!!
Ik schud de beklemming van me af en hoop stiekem op heel veel volgers.. Léés en huiver!

Tinie Knoef

Reserveer in onze catalogus