Norwegian Wood Hakuri Marukami

Hij wordt wel de gedoodverfde Nobelprijs winnaar van ooit een keer genoemd, Hakuri Marukami. Een Japanse schrijver die wereldwijd miljoenen boeken heeft verkocht en ik had er nooit iets van gelezen. Sterker nog, op het gevaar af dat dit een bibliothecaris onwaardig is, ik had tot voor kort nooit van hem gehoord.

Maar daar is dan nu gelukkig verandering in gekomen, want ik heb Norwegian Wood gelezen. Met Norwegian Wood brak hij definitief door.


Wat maakt Norwegian Wood zo bijzonder? Ik kwam ergens tegen dat het een schoolvoorbeeld is van een Bildungsroman en ergens anders werd het een hartverscheurend mooie coming of age-roman genoemd. Hoe noemen wij dat in het Nederlands? Volwassen worden? Dat klinkt toch een stuk minder spannend al gaat het boek daar uiteindelijk wel over. Over verwarring, ontluikende seksualiteit en tienerleed. En dat in een rumoerige tijd (einde jaren zestig) waarin de liedjes van The Beatles een hoofdrol spelen. Ja, blijkbaar ook in Japan.
Norwegian Wood is daarnaast prachtig proza, heerlijk om te lezen.


Vanaf de titel gedrenkt in de muziek en liedteksten van de Beatles, ademt het boek ook de sfeer van die tijd, de late jaren zestig, waarin jongeren hunkerden naar een beloftevolle toekomst en zich intussen beklemd afvroegen hoe dat gaat: volwassen worden?

Ook de jonge student Watanabe, Murakami’s hoofdpersoon, leeft in een eerder bedrukte dan opgewekte wereld. Zijn hartsvriend heeft zelfmoord gepleegd, diens vriendin – vervolgens Watanabe’s grote liefde – zal dezelfde uitweg kiezen. Tegen de wispelturige Midori, die tijdelijk haar plaats inneemt, blijkt de serieuze Watanabe niet op te kunnen. Voor de cynische lessen van zijn rijke studievriend, de levensgenieter Nagasawa, is hij te moreel...

Norwegian Wood is verfilmd. Ik weet niet of ik deze film wil zien. Het lijkt mij welhaast onmogelijk de sfeer te vatten die ik door het hele boek beleefd heb en die meer nog dan het verhaal mij is bij gebleven.

Reserveer in onze catalogus