maandag 28 juli 2014

Kom naar huis - Julie Kibler

Julie Kibler baseerde haar debuutroman Kom naar huis op haar eigen familiegeschiedenis, waarin haar oma verliefd werd op een zwarte man in een tijd en omgeving die een relatie tussen hen onmogelijk maakte. Een boek dat in een historisch perspectief romantiek en burgerrechten aan elkaar koppelt. Rassenscheiding speelt een grote rol in het verhaal. Zoveel ellende alleen omdat je huidskleur anders is. Wat het nog onbegrijpelijker maakt is dat iets wat in de ene staat strafbaar is, in de andere staat al jaren is toegestaan. En wat Isabelle doet opmerken: "Wie had kunnen denken dat ongeveer een kilometer over het water zo'n verschil kon maken?"


Van de achterflap
De 89-jarige Isabelle McAllister vraagt haar kapster Dorrie om een grote gunst: ze vraagt haar, een zwarte alleenstaande moeder van halverwege de dertig, om met haar half Amerika te doorkruisen zodat zij in haar geboortestad een begrafenis kan bijwonen. Zonder verdere uitleg. Dorrie, die graag even weg is van alles vanwege de zorgen om haar tienerzoon en nieuwsgierig is naar de geheimen uit Miss Isabelles verleden, stemt toe. Niet wetend dat ze een reis tegemoet gaat die beide vrouwen voorgoed zal veranderen. Tijdens de lange autorit vertelt Isabelle hoe ze als jonge, eigenzinnige tiener in de jaren dertig in Kentucky verliefd werd op de zwarte zoon van de huishoudster, in een tijdperk waarin zo’n relatie onmogelijk was. Het verhaal van deze verboden liefde en de tragische gevolgen ervan zetten Dorrie aan het denken. Ze realiseert zich dat het tijd is om een aantal cruciale beslissingen in haar eigen leven te nemen.

Hoofdstukken over Dorries heden en Isabelles verleden wisselen elkaar af. Heden en verleden lopen naadloos in elkaar over en je wordt in beide levens meegesleept. Rassenscheiding speelt een dramatische rol in het verhaal van Isabelle, wat de verwijzing naar De keukenmeidenroman van Kathryn Stockett op de omslag verklaart.
Het verhaal ontrolt zich als een film; beeldend geschreven, vol dramatiek en levenswijsheid, en niet te vergeten de nodige humor. Een hartverwarmend en hartverscheurend boek, met een prachtig en gevoelig einde!

Geen opmerkingen: