Alice Munro - De Liefde Van Een Goede Vrouw

Alle nobelprijs-schrijvers lees ik gratis. Ja, helemaal gratis. Ik heb ze cadeau gekregen in de boekhandel. Vorig jaar won ik bij een twitteractie van boekhandel Broekhuis 'Kikkers' van Mo Yan, de winnaar van de Nobelprijs voor de Literatuur van vorig jaar. En in de afgelopen decembermaand kreeg ik de verhalenbundel ´De Liefde Van Een Goede Vrouw´ cadeau van Alice Munro. Dat klinkt heel intellectueel verantwoord: boeken lezen van winnaars. Het komt dus puur voort uit zuinigheid en gemakzucht...

Maar leest het ook lekker? Zo’n prijswinnaar?
Mo Yan, daar ben ik aan begonnen. Meerdere malen zelfs, ik kom er niet in en niet door. Zijn boek staat op de plank “nog te lezen belangrijke boeken voor als ik ooit tijd heb”.
Met het boek van Munro vergaat het me heel anders. Dat begon al toen ik het net in handen kreeg. Een uur later zat ik toevallig (?) te bladeren in een oude Groene Amsterdammer en stuitte daar op een mooi stuk over haar. Het artikel probeert te analyseren wat de eenvoudig lijkende schrijfstijl van Munro nou zo groots maakt. Het stuk geeft aan dat de verhalen van Munro gaan over kleine en grote passies van stille vrouwen in stille streken van landelijk Canada. Munro schrijft vooral verhalen. Verhalen zonder clou, verhalen die je het idee geven dat je echt leven leest op de pagina’s. Over vrouwen met een verlangen dat ze niet bij zichzelf vinden passen. Toen ik dat las dacht ik dat het misschien wel een soort vrouwelijke versie is van John Williams, waarvan ik net 'Stoner' heb gelezen, een verhaal over een gewone man die een gewoon leven heeft met verlangens, dat ook. Nieuwsgierig begon ik te lezen.
Geweldig! Wat leest dat lekker. Het verhaal komt in haar personages helemaal tot leven. Je leeft een paar dagen met de personages in je hoofd, was mijn ervaring. Vrouwen in een andere tijd, met andere bezigheden. Vrouwen met gedachten, verlangens en angsten zo herkenbaar. Alsof je met je vriendinnen aan het doorbomen bent.  Het boek veranderde zo eigenlijk in een bonbondoosje. Heerlijk om redelijk snel een verhaal uit te hebben en te weten dat er nog meer heerlijks op me te wachten ligt! In mijn drukke bestaan komt het er meestal alleen tijdens vakanties van om een boek waarin ik begin ook helemaal uit te lezen binnen afzienbare tijd. Daarover las ik dit weekend in NRC Handelsblad een analyse, je kunt een stuk tekst op 4 verschillende manieren lezen, scrawlend, studerend, selectief of sensitief. Bij die laatste laat je de gevoelens tot leven komen, stel je je open voor de sfeer en emotie in het boek. Dat laatste deed ik echt bij dit boek.
Zo’n verhalenbundel geeft een heel ander soort leesplezier! Die kun je in kleine hapjes tot je nemen.

Elske Mooijman

Reserveer in onze catalogus

Elske is één van onze nieuwe bloggers:
"Op Twente ben ik op mijn achtste verliefd geworden en ik hou van Hengelo. Een houden van dat met de jaren rijpt. Naast mijn werk als docent communicatie en maatschappijleer in het beroepsonderwijs ben ik actief in de plaatselijke politiek.
Lezen bewaar ik voor treinreizen en vakanties. Ik vind het een genot om rond te neuzen tussen boeken, dat kan in een bibliotheek of in een boekwinkel. Ondanks mijn maatvoering sport ik best veel.  Ik word graag verwonderd. door een goed gesprek, een mooie schouwburgvoorstelling of een fijn boek. Ik heb 4 kinderen, 3 stiefkinderen, 2 dromen en een man.
Eén van mijn dromen is schrijven..."