Capote

En waar was jij toen je hoorde dat acteur Philip Seymour Hoffman (47) dood was gevonden? Nou, ik zat thuis te wachten op m'n verjaardagsvisite. Ik las het eerst op twitter, dat werd ook weer ontkend, zou een hoax zijn, maar kort daarna stonden er toch echt officiële nieuwsberichten op internet. Het was waar. En ik schrok ervan. Philip Seymour Hoffman is voor mij die acteur met die moeilijke naam, met die markante kop en met dat onvergelijkbare talent om alle mogelijke karakters neer te zetten. Wat hem een speellijst en prijzenkast opleverde waar je U tegen zegt. En deze bijzondere man bleek te zijn gevonden met een naald in z'n arm, met zakjes vol dubieuze heroïne in een appartement, waar hij sinds kort - gescheiden van vrouw en drie kinderen - woonde. Wat een triest verhaal.


Ik leerde Seymour Hoffman kennen via Magnolia (1999). Een soort bijrol in een onvergetelijke film. Maar wat ben ik hem daarna vaak tegengekomen, om dan altijd weer terug te denken aan die eerste film. Grappig hoe dat werkt. De laatste film waarin ik hem zag was Capote (2005). Een rol waarvoor hij terecht een Oscar won. Hij speelt hierin de excentrieke schrijver Truman Capote en het verhaal achter het ontstaan van één van zijn beroemde boeken: In cold blood (1966). De gruwelijke roofmoord op een rijk boerengezin door twee voorwaardelijk vrijgestelde gedetineerden is de terugkerende rode draad van het verhaal. Maar veel interessanter is om te zien hoe Capote gefascineerd raakt door het nieuwsbericht over deze moord, zelf op onderzoek gaat, daarna een zwak krijgt voor één van de moordenaars, om vervolgens tot z'n meesterwerk te komen. Die Truman was best een bizar mannetje, met z'n hoge en lispelende manier van praten, met z'n verwijfde maniertjes en openlijke homoseksualiteit, en met z'n gebiologeerde manier van interviewen. Maar laat dat maar aan Philip over. Wat een kanjer. Saillant detail is wel dat Capote op 59-jarige leeftijd overleed aan een overdosis.

Op m'n nog-te-zien lijstje, als ode aan deze grote acteur, staan in ieder geval The Master en A Late Quartet. In The Master speelt hij een charismatische sekteleider, waarbij de verwijzingen richting de Scientology kerk snel gemaakt zijn. En in A Late Quartet lopen de spanningen in een strijkkwartet, waarin Philip de tweede viool speelt, hoog op als de cellist noodgedwongen moet stoppen. En schijnbaar komen er nog na z'n dood twee films uit waarin hij schittert. Het spijt me dat zijn speellijst daarmee ten einde is gekomen. Het witte doek is een groot acteur armer.


Reserveer nu in onze catalogus.