Hebben christelijke waarden en rituelen nog betekenis in de huidige tijd? Met die vraag in zijn hoofd vertrok Herman Vuijsje in 1989 als ‘pelgrim zonder God’ om de oude Sint-Jacobsroute in omgekeerde richting te lopen: van Santiago de Compostela naar Amsterdam. Op die manier namelijk kon hij "meelopen met de veranderingen die de Europese cultuur de afgelopen eeuwen heeft ondergaan”: vanaf het hiërarchische, maar tevens "warme en geborgene” Galicië, naar het democratische, maar tevens "harde en amorele" Amsterdam. Pelgrim zonder god is daarom méér dan een reisverslag, het is tevens een reis door de Europese ideeëngeschiedenis.
Hoe lang hij ook is, de camino heeft iets intiems. Er is een Doel, de tocht is erkend en niet oeverloos. Je ervaringswereld is afgegrensd tot een heel bepaalde omgeving. Wie in deze tijd naar Compostela trekt maakt zich juist los van waarden als effectiviteit en efficiëntie. Vaak weet hij zelfs niet wat hij wil en gaat hij op pad om daar achter te komen. Terwijl we in ons dagelijks leven steeds doelgerichter zijn geworden, is op de camino een tegengestelde ontwikkeling te zien. Meer dan ooit is het onderweg zijn zelf van belang en moet ieder na afloop zelf maar uitmaken wat de weg hem heeft gebracht.
Veel pelgrims worden door hun pelgrimage voorgoed een ander mens. Vuijsjes' meest opmerkelijke en dierbare ervaringen op deze tocht waren zijn ontmoetingen met anderen, met mensen die aardig durfden te zijn. Alles bij elkaar heeft Compostela gemaakt dat Vuijsje de dingen een beetje meer neemt zoals ze komen. Ook Herman Vuijsje is aangeraakt door de Camino. Net zoals miljoenen mensen voor hem.
Interview met Herman Vuijsje over de vraag óf - en zo ja waarnaar- pelgrims op zoek zijn.
Herman Vuijsje vertelt dinsdag 28 januari over één van de dierbaarste trajecten van deze reis, aan de hand van schilderijen van Le Sidaner.
Reserveer hier Pelgrim zonder god in onze catalogus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten