 |
| JJ Cale 1938-2013 |
Al jaren luister ik naar de muziek van Cale. Eigenlijk was ik te jong om het echt 'mee te maken', maar gelukkig leerde ik de muziek kennen via mijn oudere zus. En vervolgens ben ik gaan kopen in tweedehands platenzaken.
De muziek van JJ Cale is voor mij onlosmakelijk verbonden met mijn studententijd. Niet dat medestudenten wisten wie JJ Cale was overigens... Maar wat heb ik de platen grijs gedraaid op mijn oude pickupje. Vooral het album 'Really' is er eentje die zonder meer terecht zou komen in een top 10 van mijn favoriete platen.
Veel kans om JJ Cale een keer live te zien was er niet; de man deed niet vaak ons land aan. Dus moet ik het doen met de nalatenschap, en met een mooie documentaire van een aantal jaren geleden.
"Toetsenist Rocky Frisco zegt over zijn broodheer J.J. Cale in de documentairefilm To Tulsa And Back dat hij nog nooit iemand iets negatiefs over hem heeft horen zeggen. Eric Clapton noemt de Amerikaanse zanger en gitarist zelfs zijn favoriete persoon. Ook filmer Jörg Bundschuh moet veel sympathie voelen voor J.J. Cale, getuige dit liefdevolle portret wat hij maakte van de immer ontspannen en zichzelf zijnde zestiger met zijn bluesy en 'laid back' muziek. Bundschuh gaat in de film met Cale en band mee op tournee door Amerika waarbij onder andere Cales geboortestad Tulsa wordt aangedaan. Cale vertelt hier over zijn jeugd en zijn begindagen als artiest in de late jaren vijftig en vroege jaren zestig. En ook als kijker val je voor de man die flink moest sappelen tot Clapton in 1970 zijn nummer After Midnight opnam. Concertbeelden en veel tussenshots van weidse Amerikaanse landschappen onderweg maken de ruim twee uur durende film tot meer dan een clichématige 'rockumentary'. Dit is een prachtige en stemmige ode aan Cale en zijn muziek." (muziekweb)Een prachtige en stemmige ode... Laat ik daar nou naar op zoek zijn. RIP
Reserveer 'Really' in onze catalogus
Reserveer 'To Tulsa And Back' in onze catalogus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten