Asa Larsson schreef de Tweede zonde. Twee verhalen. Eén in het heden, één in het verleden. En uiteindelijk komen ze natuurlijk bij elkaar. In het heden vindt een aantal verdachte sterfgevallen plaats, in het het verleden ligt de oorzaak. En dat maakt het verhaal meteen zo bijzonder. Het 'oude' verhaal intrigeerde me het meest, het 'nieuwe' verhaal boeide me vanwege de beschrijving van dat koude, barre noorden van Scandinavië.
Officier van justitie Rebecka Martinsson leidt het onderzoek naar een gruwelijke moord in Kiruna, in het hoge noorden van Zweden. Het slachtoffer is Soll-Britt en zij zorgde voor haar negenjarige kleinzoon Marcus, die getuige was van de moord. Zolang het onderzoek loopt, vindt Marcus onderdak bij politieman Krister. Hoe dieper Rebecka in de zaak duikt, hoe meer bizarre sterf - gevallen bovenkomen die met elkaar te maken hebben en Marcus in gevaar brengen. Het is ooit begonnen bij de dood van Frans Uusitalo, die een erfenis naliet. Wat volgt is een race tegen de klok.
Zal het Rebecka lukken om de moordenaar van Soll-Britt te vinden en het leven van Marcus en zijn erfenis veilig te stellen?Åsa Larsson weet als geen ander de spanning subtiel op te bouwen. Terwijl de plot zich ontwikkelt, laat Larsson haar lezers kennis - maken met het harde leven van Lapland en de taaie en getekende bewoners ervan.Tussen de regels door geeft Åsa Larsson veel achtergrondinformatie over dat barre leven aan het begin van de twintigste eeuw in Lapland in het uiterste noorden van Zweden. Armoede, klassenverschillen en ongelijkheid voerden de boventoon. Het roept zo'n gelaten gevoel bij me op. Als vrouw had je het er indertijd maar mee te doen. En waar kon je uiteindelijk terecht met je intelligentie als vrouw? Het maakt me altijd even stil; hoewel ook tegenwoordig gelijkheid tussen man en vrouw, rijk en arm, absoluut niet vanzelfsprekend is.
Reserveer in onze catalogus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten