Wild : over jezelf verliezen, terugvinden & 1700 kilometer hiken

Voor als je nog op vakantie gaat en overweegt om wat lange afstanden te lopen is dit een aanrader. Je hoeft er geen 1700 km voor te lopen, dat is natuurlijk wel een beetje veel. Dat dacht Cheryl Strayed ook toen het plan in haar vorm begon te krijgen, maar kom, een beetje voorbereiding en dan moest het toch lukken. Voor Cheryl betekende op pad gaan iets doen in een leven waar ze tot dan toe vooral mislukkingen had ervaren. Na de dood van haar moeder was ze steeds verder weggegleden in een zelfdestructieve manier van leven waar de mensen die ze liefhad ook nog eens in meegezogen werden. Eigenlijk had Cheryl niets meer te verliezen en 1700 km lopen was zowel een beginpunt als een eindpunt. Ze zou gewoon gaan lopen en aan het eind van het pad diende zich vanzelf wel haar toekomst aan.

Op haar 27e loopt ze 1700 km over het Pacific Crest Trail in de VS. Ze begint in juni 1995 in Mojave, Californië om 3 maanden later in Cascade Lakes, Oregon bij de Brug der Goden te eindigen. Onderweg komt ze andere 'hikers', ratelslangen, een beer en vooral zichzelf tegen.

Cheryl kwam op het idee toen ze in een winkel een boek vond dat haar direct enorm intrigeerde en dat de Pacific Crest Trail berschrijft. Cheryl bestudeerde het boek tot in den treure en dacht dat ze wist hoe ze het moest aanpakken. Dat was de eerste fout die ze maakte (er zouden nog meerdere volgen).
Al direct, nog voor Cheryl een meter had gelopen, werd ze geconfronteerd met een veel te zware rugzak. Ze laat zich niet kennen en vindt haar eigen manier om 'monster', zoals ze haar rugzak al snel gaat noemen, op haar rug te hijsen.

In 'Wild' beschrijft Cheryl haar tocht. Ze beschrijft tegenvallers en teleurstellingen, angstige momenten en momenten waarbij de uitputting zo groot is, dat ze niet meer weet hoe ze verder moet. Ze beschrijft ook prachtige zonsop- en -ondergangen, uitzichten vanaf bergtoppen, de bloemen en vlinders en haar ontmoetingen met, soms na dagen van eenzaamheid, medelopers. Ze vertelt ook over spierpijn, blaren, rugpijn en hoe ze soms zo moe is dat werkelijk niets er meer toe doet, alleen nog in haar slaapzak in het
tentje kruipen.

Tussen dit verslag door kom je steeds meer te weten over het leven van Cheryl van vóór haar tocht. Over de hechte band met haar moeder en de ongelofelijke pijn en het verdriet als haar moeder overlijdt aan kanker.

Ik vond het zo'n mooi boek. Cheryl neem je aan de hand mee over de trail en haar terugblikken op haar leven tot dan toe worden nergens sentimenteel of ongeloofwaardig en vormen natuurlijke intermezzo's. Want wat gebeurt er anders met je als je in grote eenzaamheid, volledig op jezelf teruggeworpen, en met geen enkel comfort? Je gaat nadenken. Nadenken over wie je bent en hoe je geworden bent tot wie je bent en wie allemaal belangrijk waren en zijn en wat uiteindelijk echt belangrijk is.

Reserveer in onze catalogus