"De Brits-Oegandese Michael Kiwanuka was in 2011 een van de verrassingen op het festival Into The Great White Open. Hij maakte een paar singles met liedjes op het breukvlak van folk en soul zoals die sinds de jaren zestig door zangers als Terry Callier en Richie Havens is gemaakt, en verrast uiteindelijk toch met dit albumdebuut. Tien vooral beeldschoon gearrangeerde liedjes bevat de plaat waarin de klaaglijke, soms tegen het huilen aan schurkende, stem knap tot uiting komt. Voor de productie tekende Paul Butler, die met zijn eigen band The Bees al heeft bewezen een muzikaal omnivoor te zijn, en hier de liedjes meerwaarde geeft met afroblazers, strijkers en koortjes. Nooit wordt het te vol, altijd is het de warme stem van Kiwanuka die de meeste aandacht afdwingt. Kiwanuka's liedjes klinken fris, en schuwen ieder effectbejag. Het is de droefheid in zijn stem, in combinatie met de kleurrijke arrangementen, die dit debuut zo knap maakt." (Robert van Gijssel, Volkskrant)Het optreden tijden North Sea Jazz beviel kennelijk veel mensen. Ik was te laat, maar hoop er ooit eens live bij te zijn. Misschien eind deze maand in Utrecht of Rotterdam? Het luisteren meer dan waard!
Reserveer in onze catalogus
2 opmerkingen:
Helemaal met je eens Erwin. Een prachtige cd van een veelbelovend muzikaal talent.
Henri Schoemaker
@Rosarium: Klopt!!
Een reactie posten