Fred Eaglesmith - 6 Volts

Wat een heerlijke treurbeuk is dit! Het laatste album van Fred Eaglesmith, '6 Volts', is er eentje van ongekende klasse. Nou is niet iedereen dat wellicht met mij eens: je moet wel een beetje van houden van stoffige opnames, 'stripped down', mono in één keer met één microfoon... Hoezo high tech?

Maar de sfeer is er geweldig door. En het past zo verschrikkelijk goed bij de stem en de instrumenten die je gemoed teisteren zodra je deze plaat opzet.

De klasse van iedere individuele plaat hangt samen met de mate waarin Fred Eaglesmith geïnspireerd is. En deze plaat behoort tot één van die albums waarbij de kwaliteitsnaald extra naar boven veert. 

6 Volts behoort tot de categorie zoals de meesten Fred kennen, en tevens graag horen, inclusief ikzelf. Het album toont Eaglesmith van zijn gevoelige kant, is veelzijdig bovendien. Het herinnert aan zijn tijd met de Squirrels, maar de plaat bevat daarnaast ook rauwere momenten. Zoals het nummer Johnny Cash, dat sterke referenties oproept aan Neil Young’s gitaarspel. Stars is een melancholische wandeling langs memory lane; “We thought it would never end, we played like we were stars.” De instrumentatie hoort thuis in het landschappelijke. Denkbeeldig situeren we de opnames tussen hooiberg en graanschuur. Karakter bezit hij nog steeds deze als Elgersma geboren Canadees. Geen ster met allures, maar een artiest zoals we ze graag zien, met twee benen op de grond. (Rein van den Berg/Johnny's Garden)

Eaglesmith gaf dit album eerst in eigen beheer uit; niet regulier in Nederland verkrijgbaar dus, maar wel te koop bij de concerten die hij eind vorig jaar gaf. Maar inmiddels is de cd regulier te kopen én te lenen.
En daar zijn we dan weer erg blij mee. Verplichte luisterkost voor roots-liefhebbers!





Reserveer in onze catalogus