Liefde voor gevorderden

Voor iedereen die niet op zoek is naar tips over hoe we onze liefde fris houden, die niet hoeft te weten hoe je een vurige minnaar kan zijn en die het wel best vindt dat mannen kennelijk niet kunnen luisteren. Voor al die mensen schreef de Duitse filosoof en publicist Richard David Precht het charmante boek Liefde voor gevorderden.

Hierin combineert hij filosofie met neurologie, biologie en psychologie om de liefde te ontwarren. In een leuk soort zoektocht langs die eeuwenoude vragen: Waarom worden we verliefd? Waarom juist op die ene persoon? En waarom komt aan liefde vaak een eind? Hij test verschillende gangbare theorieën en gaat dan net een stapje verder. Waarom kun je niet kiezen van wie je houdt? Waarom jagen zoveel mensen een ideaalbeeld na dat in realiteit nauwelijks haalbaar blijkt te zijn? En heeft de liefde nog wel toekomst?

Het belangrijkste - haast onoverkomelijke - thema is dat van de verschillen tussen man en vrouw, met name wat betreft relatievorming en seksualiteit. Hij verklaart hoe deze verschillen weliswaar te maken hebben met chemie, maar vooral ook samenhangen met de zelfbeelden die partners hebben, naast de uitwerking van jeugdervaringen. Een centrale stelling is dat we vaak tegenstrijdige verwachtingen hebben omtrent onze partner en relatie. Het verlangen naar liefde bestaat immers niet alleen uit de behoefte aan nabijheid en 'binding', maar ook uit verlangen naar avontuur, opwinding, afwisseling en soms zelfs naar afstand jegens de ander. Dit maakt 'de liefde' tot een spel met verwachtingen en met een onzeker verloop.

Ik geef toe dat het in het begin een beetje taai is, maar al snel neemt Precht je mee op de golven van je eigen herkenning, zowel waar het de mooie als de pijnlijke kanten van de liefde betreft. Dan leg je het niet meer weg. En verhip, je gaat er sommige dingen ook echt beter van snappen of anders bezien. Mooi toch!

Als kadootje citeer ik een voor mij treffend gedicht uit het hoofdstuk Kan ik liefhebben wie ik wil?

Je armen houden vast wat ik ben

liggen, bij jou
ik lig bij jou, je armen
houden me vast, je armen
houden meer vast dan ik ben.
je armen houden vast wat ik ben
als ik bij je lig en
je armen me vasthouden

- Ernst Jandl


En in het slotwoord schijnt gelukkig de zon,

"want zoals iedereen inmiddels uit de zelfhulpboeken weet, is liefhebben in feite heel simpel: geef je partner meer aandacht, vertel hem vaak dat je van hem houdt, ga bij ruzies niet onder de gordel, experimenteer af en toe met wat standjes, hoed je de persoon in z'n geheel onderuit te halen, vermijd de woorden 'altijd' en 'iedere keer', doe af en toe iets spannends met elkaar en - ach ja, breng af en toe een bloemetje mee voor je vrouw... En waarover je niet kunt praten in de liefde - daarover moet je zwijgen."

Reserveer in onze catalogus.