Dit is een prachtige film. Echt waar. En als je je nog iets meer verdiept in de achtergronden, wordt het nog mooier.
"De door Homerus vastgelegde omzwervingen van Odysseus worden nog eens overgedaan in Mississippi, USA anno 1920. Drie ontsnapte gevangenen gaan op zoek naar een vermeende schat en vinden alle obstakels en verleidingen op hun weg die ook in de Odyssee een rol spelen. Er wordt vrij geciteerd uit deze klassieker door Ulysses Everett McGill (George Clooney), Delmar (Tim Blake Nelson) en Pete (John Turturro) op hun weg te laten kennismaken met: een blinde voorspeller, de zuivering van de zonde (doop door Baptisten), de bedreiging van kwaad in vele gedaanten (bankrover George 'Babyface' Nelson, 'cycloop' Big Dan Teague, boevenjagende sheriff als 'de duivel', Ku Klux Klan, etc), de verleiding door de Sirenen en uiteindelijk, na een allesvernietigend natuurverschijnsel (een soort zondvloed) is daar de verlossing in de goede afloop."
De hele film straalt een soort warmte uit, door het fraaie kleurgebruik, en door de 'loomheid' van sommige scenes. Wat ik persoonlijk een erg leuke verhaallijn vind, is dat de drie ontsnapte gevangenen bij een lokaal radiostation even snel een lied opnemen om snel wat cash te verdienen. Ze noemen zichzelf impulsief de 'Soggy Bottom Boys'. Het lied, "I'm a man of constant sorrow", wordt ongekend populair zonder dat de mannen daar erg in hebben. Op een gegeven moment staan ze 'per ongeluk' op een podium en zingen ze het nummer dat wordt herkend door het enthousiaste publiek.
Het is de combinatie van sfeer, humor, de voortdurende verwijzingen naar Homerus' klassieker én de prachtige muziek die deze film zo bijzonder maakt. Nog nooit gezien? Kijken dan!
Reserveer de dvd in onze catalogus
Reserveer de soundtrack in onze catalogus
Reserveer 'De reizen van Odysseus' in onze catalogus
2 opmerkingen:
Meesterlijke film-heel goed door jullie verteld.De muziek is ook een catalogus van de Amerikaanse volksmuziek door artiesten van nu.Man of Constant Sorrow bv wordt steeds weer doorgegeven door o.a. Stanley Brothers en Bob Dylan.En het leuke is ook dat zonder dat Odysseusmotief door te hebben, je ongelooflijk kunt genieten van de film -ik heb nl nooit iets door, want, zoals Gerard Reve al zeide, "Nederlanders zijn symboolbblind".
@leo: precies! De thematiek kwam bij mij ook pas later; niet dat ik het gemist heb, maar het geeft de film weer wat extra's.. En de muziek blijft leven, wat je zegt!
Een reactie posten