Ik dacht: laten we dit nieuwe bieblogjaar beginnen met een feestje! Wel eens naar het circus geweest? Vast wel. Met van die beesten en clowns, een goochelaar misschien en wat acrobatische kunstjes enzo. Nou, dat kennen we wel. Hele andere koek is het Circus van de Zon (mooie website, maar wel een beetje zwaar). Dit wereldwijd optredend samenwerkingsverband van groepen artiesten overstijgt voor mij elke vorm van theater. Volgens de één een mix van circus en straat-entertainment, voor mij een ultieme vorm van lichaamskunst. En alle muziek live gespeeld en gezongen. Aan de andere kant van dit show-spectrum ligt naar mijn idee de subtiele Chinese circuskunst, waar het niet gaat om het grootste decor of het blootste pakje, maar om balans, kracht en beheersing. Ook wonderlijk schoon.
Maar als je eenmaal een show van Cirque du Soleil hebt gezien, dan ben je wel verkocht hoor. Elke voorstelling wordt als één groot verhaal in elkaar gezet, met één of meer terugkerende personages die de acts aan elkaar spelen, maar verder stuiter je van de ene in de andere indrukwekkende wereld. Soms klein en intiem, dan weer groots en spectaculair. Zoals de slotact van La Nouba.
La Nouba vertelt het verhaal van twee groepen mensen: de Cirques (de circusmensen) en de Urbains (de stedelingen). The Green Bird, een rare vogel die wanhopig graag wil vliegen, speelt de hoofdrol. Ze kan het echter niet en blijft vastzitten in de wereld van de stedelingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten