De film is gebaseerd op het waar gebeurde verhaal van de Spaanse Ramon Sampedro, die als sportieve jongeman van een rots duikt, z'n rug breekt en vanwege zijn totale verlamming daarna 30 jaar vecht voor zijn enige levens doel: waardig sterven. Want daar heeft hij hulp bij nodig, hij kan immers alleen maar z'n hoofd bewegen. Ramon blijkt een charismatische man (en ja, laat dat maar aan Bardem over) en er zijn veel mensen om hem heen die met liefde voor hem zorgen en ook begrip op kunnen brengen voor zijn wil om te sterven. Maar er is niemand die ook werkelijk het rietje met een dodelijke cocktail in z'n mond durft te stoppen.
De film - en het verhaal van de echte Ramon, dat breed in de pers kwam - toont mooi en integer de vele kanten van het dilemma rondom euthanasie. Dat ik vind dat iedereen net zoveel recht heeft om te sterven als om te leven, is misschien net zo kortzichtig als de mening dat je nooit in mag grijpen in het levenslot dat jou is voorbestemd. Deze film laat je vlijmscherp voelen dat leven en sterven gewoon niet zo simpel is. En maakt dat je tegen beter weten in nadenkt over de vraag waar voor jou de grens van een waardig leven ligt. Ik weet het wel... denk ik.
Reserveer in onze catalogus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten