Babel is zo'n film die je gelijk bij de strot grijpt. De Mexicaanse regisseur met die moeilijke naam heeft een bijzondere filmhandtekening en ik vind het telkens weer smullen. Hij laat verschillende verhaallijnen kris-kras door elkaar lopen en springt ook nog eens heen en weer in de tijd. Het duurt altijd even voordat je het door hebt, maar ik ben graag bereid me een beetje in te spannen tijdens het filmkijken.Babel gaat over vier levens in vier werelddelen, die pijnlijk met elkaar verweven raken: een Amerikaans echtpaar dat een reis maakt door Marokko, hun Mexicaanse huishoudster die even de grens oversteekt om naar een familiebruiloft te gaan, een Japanse zakenman wiens dochter worstelt met de dood van haar moeder en twee Marokkaanse jongetjes. En er is een geweer, dat voor veel pijn, verwarring, angst en paniek zorgt. Het centrale thema is communicatie. Hoe communiceer je met elkaar als je elkaars taal niet verstaat, als je niet kunt horen of spreken, of als je niet wilt luisteren. En ondanks alle verschillen en spraakverwarring blijkt dat paniek en angst er overal hetzelfde uitziet.
Een zware film dus? Helemaal niet. Het is zo rauw als het leven kan zijn, daarin leveren de cast en regisseur een topprestatie. Maar je moet wel even opletten. Een aanrader om vooral vaker te zien, dan vallen alle puzzelstukjes steeds beter op hun plek en ontdek je steeds meer details. Subliem!
Reserveer in onze catalogus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten